“ว้าว น่ากินจังเลยพี่ทัพหลานรัก”
แก้มใสที่ตื่นขึ้นมาและเห็นหลานชายกำลังบรรจงวางขนมลงบนถ้วยเล็ก ๆ ก็รีบวิ่งเข้ามาหาด้วยความดีใจที่หลานชายมาสานต่อเจตนารมณ์ของเธอที่อยากทำขนมทองหยิบทองหยอด ส่วนแก้มใสที่ได้ยินเสียงร้องของป้าแก้มใสก็ลืมตาตื่นขึ้นด้วยใบหน้าที่งัวเงีย แต่พอหันมาเจอเข้ากับพี่กองทัพของเธอที่กำลังบรรจงหยอดขนมลงถ้วยอยู่ ๆ หัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้
รอยยิ้มน้อย ๆ ค่อย ๆ เผยออกมาก่อนที่จะยิ้มกว้างจนไม่สามารถหุบยิ้มได้ เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนขนาดนี้ เพราะผู้ชายที่ทำอาหารและขนมเก่งมักจะเป็นคนที่มีความละเอียดอ่อน รวมไปถึงอ่อนโยนซึ่งกองทัพก็คือผู้ชายแบบนั้นแหละ
ผู้ชายที่ชอบพูดทะลึ่งแต่ก็แสนจะอ่อนโยน
“เจ้าขามาเร็ว มาชิมทองหยิบทองหยอดฝีมือพี่ทัพ”
แก้มใสกวักมือเรียกหลานสะใภ้ที่ลุกขึ้นเดินตรงมาหาทั้งสองคน ก่อนที่จะตักขนมขึ้นมาแล้วจ่อมาที่ริมฝีปา
