"แต่ฉันเป็นผัว แล้วก็จะเอาด้วย!" ลาไคพูดน้ำเสียงหนักแน่น กระชากปมเชือกบนเสื้อผู้ป่วยหลุดแยกจากกัน เผยสองเต้าอวบขาวดีดชี้ใบหน้าคมคาย
"กรี๊ดดด!หยุดทำแบบนี้นะ! ออกไปเลยออกไป!" แต่พิพิมดันโวยวาย ฟาดกำปั้นตีสารพัดใส่บนบ่ากว้าง พยามดึงเสื้อคลุมปิดเรือนร่างตามเดิม
"อยากเก็บไว้ให้มันเอาหรือไง แต่รอไปก่อนเหอะ ถ้าฉันยังไม่เบื่อ" ว่าจบคนเอาแต่ใจรีบรั้งสองข้อมือเล็ก แนบกระจกด้วยมือหนาข้างเดียว ยิ่งทำให้ร่างอรชรแอ่นตัวขึ้น แล้วก้มลงซุกไซร์ตามเนินอกอวบ ตะโบมดูดยอดประทุมถันท่าทีหื่นกระหาย
เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แค่รสสาวหวานละมุน ทำไมถึงอยากได้ตอบสนองอารมณ์ตัวเองนักหนา
"อื้อ...พี่ไค...มันเจ็บ ยังเจ็บอยู่เลย..อื้อ" ร่างอรชรแดดิ้นตอนถูกเขี้ยวคมขบกัดเบาๆบนยอดประทุมถัน เกิดความรู้สึกสยิวกิวไปทั่วเรือนร่าง รวมถึงตรงกลางกายสาวถูกเป้าตุงบดเบียด
"จะเกร็งทำไม ฉันรู้ว่าเธอก็อยาก" โครงหน้าคมเอียงเชยมอ
