เมื่อเห็นว่า ร่างนุ่มนิ่มมีลมหายใจที่สม่ำเสมอ เขาก็ได้ลุกออกมาจากเตียงนอนพร้อมกับสวมใส่อาภรณ์ของตนเอง ก่อนจะไปก็ไม่วายที่จะทอดมองไปที่ร่างบางซึ่งนอนหลับอยู่บนเตียง ด้วยความรู้สึกที่ดูสับสน ความรู้สึกที่ดูเป็นห่วงเป็นใยเมื่อสักครู่นี้คืออันใดกัน เหตุใดเขาถึงไม่เป็นตัวของตนเองเอาเสียเลย หยางจงเหลียน พลันรู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมา
"เจ้ามันนางมารร้ายชัดๆ "
จากลมหายใจที่สม่ำเสมอ เมื่อเห็นว่าผู้ที่บุกเข้ามาทำการอย่างอุกอาจนั้นได้จากไป สายตาที่ปิดสนิทก็ได้ตื่นขึ้นมา
"ท่านต่างหากที่เป็นปีศาจร้าย"
หญิงสาวรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ได้รับเมื่อสักครู่นี้ ต้องยอมรับว่า ความแนบชิดของเขาและนาง ทำเอาจิตใจของหญิงสาวเต้นกระหน่ำ เมื่อคิดถึงคำพูด และท่าทีที่ดูอ่อนโยนเช่นนั้น หญิงสาวก็ได้แต่รู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก
"ห้ามใจอ่อนเด็ดขาด เจ้ากำลังคิดเรื่องไร้สาระอันใดอยู่ แค่เพียงการกระทำและคำพูดไม่กี่คำ อย่าได้คิดว่
