หานหลินปิงที่มาร่วมในงานเลี้ยงคืนนี้ ก็ได้นั่งอยู่บนที่นั่งของตนเอง ที่ถูกจัดวางไว้อย่างสมฐานะ แต่ทันใดนั้นทั้งเนื้อทั้งตัวของนางก็รู้สึกร้อนรุ่มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หญิงสาวไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกนี้ของตนเองเช่นไร เมื่อรู้สึกอึดอัด จนยากที่จะจัดการกับอาการนี้ นางจึงได้แต่ขอตัวออกมาสูดอากาศด้านนอก เพื่อจะให้รู้สึกดีขึ้น
"ทำไมข้าถึงรู้สึกแปลกๆ เช่นนี้"
"ท่านหญิงเมาสุราหรือไม่เจ้าคะ" มู่หลันสังเกตเห็นถึงความกระสับกระส่ายนี้ของผู้เป็นนาย จึงอดถามออกไปด้วยความเป็นห่วง เสียไม่ได้
"ข้ารู้สึกไม่ดีเอาเสียเลยหลังจากที่ดื่มสุราจอกนั้นเข้าไปเพียงไม่นาน นี่ข้าคออ่อนถึงเพียงนี้เชียวหรือ"
หานหลินปิงคล้ายกับจะประคองสติของตนเองได้ยากยิ่งขึ้น สายตาของนางเริ่มพร่าเลือน พร้อมกับรู้สึกกระสับกระส่ายจนยากจะควบคุม
"มู่ถิงเจ้ารีบไปต้มน้ำแกงสร่างเมามาให้ท่านหญิงเร็วเข้า เดี๋ยวข้าจะพาท่านหญิงกลับไปยั
