พิศวาส 3000 ปี

เจ้าสาวจากแคว้นฉู่ / 3

พระราชวังหลวงเทียนฮุย

ภายในท้องพระโรง

ท้องพระโรงขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นและออกแบบอย่างสวยงาม เป็นหน้าเป็นตาของแคว้นเทียนโจว เหมืองแร่ทองคำและเหมืองหยก ทำให้เทียนโจวมั่งคั่งและร่ำรวยกว่าแคว้นอื่นๆ การสรรสร้างพระตำหนักต่างๆ จึงเต็มไปด้วยศิลปะเฉพาะของแคว้น ทองคำและหยกสูงค่าจึงถูกนำมาประดับประดาภายในท้องพระโรงเพื่อประกาศศักดาและความยิ่งใหญ่ที่ต่างแคว้นล้วนริษยาในความอุดมสมบูรณ์และมั่งคั่งของเทียนโจวเป็นยิ่งนัก

ในยามนี้เป็นเวลาที่โจวฟางหยางฮ่องเต้ ทรงออกว่าราชการตามปกติ ฮ่องเต้หนุ่มฉกรรจ์ในพระชนมายุสี่สิบพรรษา ยังคงหนุ่มแน่นและมีพระสิริโฉมคมคายถอดแบบมาจากหวงไทเฮาพระมารดา ซึ่งพระองค์เป็นพระโอรสองค์ใหญ่ประสูติจากฮองเฮา และมีพระอนุชาต่างพระมารดาประสูติจากพระสนมระดับฟูเหรินด้วยกันอีกสี่พระองค์

ซึ่งเดิมทีพระอนุชาทั้งสี่ คือองค์ชายรอง องค์ชายสามสิ้นพระชนม์ไปตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ส่วนองค์ชายห้าเพิ่งจะสิ้นพระชนม์เมื่อห้าปีก่อน ส่วนองค์ชายสี่โจวชินซางหายสาบสูญไปพร้อมกับพระมารดาตั้งแต่ทรงมีชันษาได้เพียงหกเดือน

แต่แล้วจู่ๆ องค์ชายสี่โจวชินซางกลับปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางการสู้รบระหว่างแคว้นเทียนโจวและแคว้นฉู่ อีกทั้งยังสามารถเอาชนะแคว้นฉู่ในเวลาระยะเวลาอันรวดเร็วด้วยการรบเพียงลำพังท่ามกลางทหารต้าฉู่เป็นเรือนแสน และองค์ชายสี่เป็นผู้ทำให้เยว่อู๋หมิ่นฮ่องเต้เสด็จสวรรคตด้วยฝีพระหัตถ์ของพระองค์ทำให้แคว้นฉู่ได้รับความพ่ายแพ้อย่างยับเยิน

และนับตั้งแต่นั้นมาฟางหยางฮ่องเต้ จึงได้พระอนุชาต่างพระมารดากลับคืนทั้งๆ ที่สูญหายไปนานกว่ายี่สิบสี่ปีซึ่งพระองค์ทรงมีพระชนมายุมากกว่าพระอนุชาถึงสิบเอ็ดปี ในขณะที่ปีนี้ชินอ๋องพระอนุชาทรงมีพระชนมายุย่างเข้าสู่ปีที่ยี่สิบเก้าและมีพระสิริโฉมเป็นที่น่าตื่นตะลึงแก่ผู้ที่ได้พานพบอย่างยิ่งยวด จนผู้คนน้อยใหญ่ต่างโจษขานว่าพระอนุชาของพระองค์ทรงงดงามราวเทพเจ้าเสด็จมาจุติ

ด้วยความเก่งกล้าและชำนาญในการทำศึกสงคราม ประกอบกับพระสิริโฉมที่แตกต่างไปจากบรรดาพระอนุชาองค์อื่นๆ อย่างลิบลับทำให้ฟางหยางฮ่องเต้ทรงมีจิตริษยาเป็นยิ่งนัก ครั้นอดีตฮ่องเต้ทรงใส่พระทัยและเอาอกเอาใจพระอนุชาของพระองค์สารพัดยิ่งทรงเกลียดและชิงชังอย่างยิ่งยวด

และยิ่งทวีมากขึ้นไปอีกเมื่อพสกนิกรทุกหมู่เหล่าและขุนนางน้อยใหญ่ต่างให้ความเคารพยำเกรง จนถึงขนาดกราบไหว้ภาพเหมือนพระอนุชาดั่งเทพเจ้าเลยทีเดียว ทรงเฝ้ารอคอยว่าสักวันหากมีโอกาสจะทรงหาทางกำจัดพระอนุชาของพระองค์ให้จงได้เพื่อยึดอำนาจทุกอย่างที่อยู่ในกำมือของชินอ๋องมาเป็นของพระองค์ทั้งหมด

บรรดาขุนนางน้อยใหญ่ต่างมาพร้อมหน้าภายในท้องพระโรงเพื่อกราบทูลถวายรายงานต่างๆ จนกระทั่งสนธิสัญญาสงบศึกด้วยการอภิเษกสมรสซึ่งแคว้นต่างๆ ส่งบรรดาเชื้อวงศ์ฝ่ายหญิงให้มาทำหน้าที่ดังกล่าว และทุกปีเริ่มทวีมากขึ้นเพราะผลจากการทำสงครามของชินอ๋องนั่นเอง

“กราบทูลฝ่าบาท ในเวลานี้แคว้นที่พ่ายแพ้สงครามให้แก่ชินอ๋องจนตกอยู่ภายใต้การปกครองของเทียนโจว ต่างเริ่มทยอยส่งเครื่องราชบรรณาการมาให้ที่แคว้นกันอย่างคับคั่ง จนตอนนี้ท้องพระคลังล้นหลามไม่มีที่จะเก็บแล้วพ่ะย่ะค่ะ ทั้งนี้เป็นเพราะพระปรีชาสามารถของเทพสงครามแท้ๆ จึงทำให้ท้องพระคลังของเทียนโจวมีแต่ความมั่งคั่งเช่นนี้” เสียงเจ้ากรมคลังกราบทูลถวายรายงาน

ทว่าแทนที่ฟางหยางฮ่องเต้จะทรงดีพระทัย แต่กลับริษยาพระอนุชาต่างพระมารดาอย่างยิ่งยวด ครั้นทรงได้ยินรายงานเช่นนั้นจากเจ้ากรมการคลังเช่นนั้น

ทว่าทุกวันนี้ท้องพระคลังอัดแน่นจากเครื่องบรรณาการมากมายรวมไปถึงทองคำและหยกสูงค่าที่ถูกส่งมาจากเหมืองตลอดทุกเดือน ทำให้ทรงมีพระราชทรัพย์มากล้นใช้จ่ายสิ่งใดได้ดั่งใจคิด ความไม่พอพระทัยและแรงริษยาจึงทำได้แต่เพียงเก็บไว้เงียบๆ เท่านั้น

“ถ้าท้องพระคลังไม่มีที่เก็บก็สร้างขยายพื้นที่ออกไปให้กว้างกว่าเดิม เพียงพอใช้เป็นสถานที่เก็บเครื่องราชบรรณาการจากต่างแคว้น ข้าได้ดูรายการต่างๆ จากเจ้ากรมคลังแล้วนี่เป็นเพียงแค่บางส่วนเท่านั้น ยังเหลืออีกหลายแคว้นมากเลยทีเดียวที่กำลังทยอยส่งเครื่องราชบรรณาการมิใช่รึ” ฟางหยางฮ่องเต้ทรงมีพระบัญชาออกไป

“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ยังเหลืออีกกว่าครึ่งเลยทีเดียวแต่ละแคว้นล้วนอยู่ในระหว่างการเดินทางทั้งสิ้น เมื่อฝ่าบาททรงมีพระบัญชาให้ขยายท้องพระคลังกระหม่อมจะรีบจัดการอย่างเร่งด่วนพ่ะย่ะค่ะ” เจ้ากรมการคลังกราบทูลพร้อมก้าวถอยหลังไปประจำที่ของตนตามเดิม

เพียงครู่ร่างของเจ้ากรมพิธีการก้าวออกมาจากที่ประจำมายืนอยู่ตรงพระพักตร์เพื่อกราบทูลรายงาน

“กราบทูลฝ่าบาทตอนนี้บรรดาแคว้นน้อยใหญ่ที่พ่ายแพ้สงครามได้ส่งบรรดาพระราชธิดามาถวายตัวจนครบหมดแล้ว เหลือเพียงแคว้นที่จะต้องส่งเชื้อพระวงศ์หญิงเพื่อเข้าพิธีอภิเษกสมรสตามสนธิสัญญาสงบศึกก็เริ่มต่างทยอยมาถึงแล้วเช่นกัน ฝ่าบาทจะทรงรับไว้หรือประทานให้แก่องค์ชายพระองค์ใดบ้างพ่ะย่ะค่ะ” เจ้ากรมพิธีการกราบทูลถามถวายรายงาน

“เฮ้อ!” ฟางหยางฮ่องเต้ทอดถอนพระทัยออกมาทันทีครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“วังหลังตอนนี้มีพระสนมมากมายยิ่งหนัก จนข้ารับพวกนางไม่ไหวแล้ว อีกอย่างหามีองค์หญิงพระองค์ใดสามารถทำให้ข้าพึงพอใจได้สักคน ถ้าเช่นนั้นยกพวกนางทั้งหมดให้แก่องค์รัชทายาทไปก็แล้วกัน จะได้ช่วยข้าทำหน้าที่สืบสายพระโลหิตให้ราชวงศ์ของข้ามีผู้สืบทอดมากกว่านี้

พระบัญชาของฟางหยางฮ่องเต้ทำให้องค์รัชทายาทโจวจื่อถง ซึ่งยืนอยู่แถวหน้าสุดในขณะนั้น กระอักกระอ่วนใจยิ่งนักด้วยในเวลานี้พระองค์ทรงได้รับประทานองค์หญิงจากต่างแคว้นมาไม่ต่ำกว่าสิบพระองค์แล้วเช่นกัน

“เสด็จพ่อ! จะทรงประทานองค์หญิงเหล่านั้นให้ลูกอย่างนั้นเหรอพ่ะย่ะค่ะ... ตอนนี้ที่ตำหนักของลูกเต็มไปด้วยพระชายารองนับสิบพระองค์แล้ว แต่ละวันพวกนางทำให้ลูกปวดหัวเหลือเกินลูกขอไม่รับได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” องค์รัชทายาทกราบทูลขอกลับไปด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าทรงเบื่อหน่ายยิ่งนัก

“เจ้าเป็นองค์รัชทายาทต้องขึ้นครองบัลลังก์ต่อจากข้า จะต้องทำหน้าที่ผลิตสายพระโลหิตให้สืบทอดต่อไป ดังนั้นเมื่อข้าประทานพวกนางให้ เจ้าจะต้องรับไว้ห้ามปฏิเสธ! แล้วนี่กระไรจนถึงป่านนี้เหตุไฉนจึงไม่แต่งตั้งพระชายาเอก เจ้ารั้งรออะไรอยู่จื่อถง!” องค์ฮ่องเต้รับสั่งถามกลับไปด้วยความสงสัย

องค์รัชทายาททรงยืนก้มพระพักตร์ทอดพระเนตรพื้นท้องพระโรงด้วยความอึดอัดพระทัย ครั้นทรงได้ยินเช่นนั้นก่อนจะกราบทูลกลับไป

“ในเมื่อเสด็จพ่อประทานบรรดาองค์หญิงต่างแคว้นมาให้ ลูกก็มิขอปฏิเสธยินดีน้อมรับไว้ตามพระบัญชา แต่มีเพียงเรื่องเดียวที่ขอคือการแต่งตั้งพระชายาเอก ลูกขอเลือกคนที่พึงพอใจเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ หากแม้นหามีสตรีใดที่ลูกพึงพอใจก็จะไม่แต่งตั้งพระชายาเอก” องค์รัชทายาทกราบทูลกลับไปตามตรง

“นี่เจ้าเลือกมากขนาดนี้เลยเหรอจื่อถง!” รับสั่งพร้อมชี้นิ้วพระหัตถ์ตรงไปที่พระโอรส

“หากแม้นไม่มีสตรีที่เจ้าพึงพอใจแล้วไซร้ ตราบนั้นเจ้าก็มิมีพระชายาเอกกระนั้นสิ ภายภาคหน้าเมื่อเจ้าสืบทอดบัลลังก์ต่อจากข้าวังหลังก็ไม่มีประมุขฝ่ายในขึ้นปกครอง จะมิวุ่นวายหรือไร!” องค์ฮ่องเต้รับสั่งตวาดสุรเสียงดัง

“ลูกมีวิธีจัดการให้เป็นไปได้ด้วยดีแน่นอนพ่ะย่ะค่ะเสด็จพ่อข้า อย่าได้ทรงเป็นกังวล” องค์รัชทายาทกราบทูลสวนกลับไปทันที

“จื่อถง!!!” ฟางหยางฮ่องเต้ตวาดพระสุรเสียงดังก้อง

ทันใดนั้นเอง

“ชินอ๋องเสด็จ!!!” เสียงขันทีด้านหน้าประตูท้องพระโรงดังขึ้นโดยพลัน