ความเงียบ ทำให้ผมมีสมาธิช่วยตัวเองมากขึ้น มากขึ้นจนถึงฝั่ง
ก่อนจะรีบล้างมือออกมาจากห้องน้ำและก้มหน้าหลบทันที เพราะผมเห็นยัยสีชมพูนั่งไขว่ห้างจิบโกโก้ร้อนที่โซฟาน่ะสิ!
แม่งยังไม่กลับอีกเหรอวะ?
“อ่าส์~ ได้โกโก้ร้อน ค่อยสบายท้องขึ้นหน่อย”
ผมเงียบไม่สนใจ มุ่งเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์และกดกาแฟเอสเปรซโซ่ร้อนออกมาหนึ่งแก้ว
จนคนที่นั่งไขว่ห้างยกขาสลับ ทำตัวมีจริตจะก้านจับแก้วโกโก้ยิ้มหวาน ๆ มองตามผม
“ตัวล่ะ สบายตัวรึยัง?” ถามจบก็เหลือบมองผมแว๊บนึง แต่เมื่อผมหันไปเท่านั้นแหละ เธอก็ทำเป็นเป่าโกโก้ร้อนของตัวเอง ไม่กล้าสบตา
“ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ ยัยกลับกลอก!”
“แรงอ่ะ! ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณเลย! เพิ่งกินนมกันมาแท้ ๆ”
พูดแบบนี้ ใครกันแน่ที่แรง
“เธออยากมีปัญหากับฉันมากเหรอ? กล้าหลอกฉันได้ไงวะ!”
“เค้าเปล่านะ ตัวไม่รอบครอบเอง ไม่บอกจุดประสงค์ชัด ๆ เค้ามันคนซื่อ เค้าไม่รู้...”
ผมเกลียดเวลาเธอ
