ความเงียบ ทำให้ผมมีสมาธิช่วยตัวเองมากขึ้น มากขึ้นจนถึงฝั่ง ก่อนจะรีบล้างมือออกมาจากห้องน้ำและก้มหน้าหลบทันที เพราะผมเห็นยัยสีชมพูนั่งไขว่ห้างจิบโกโก้ร้อนที่โซฟาน่ะสิ! แม่งยังไม่กลับอีกเหรอวะ? “อ่าส์~ ได้โกโก้ร้อน ค่อยสบายท้องขึ้นหน่อย” ผมเงียบไม่สนใจ มุ่งเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์และกดกาแฟเอสเปรซโซ่ร้อนออกมาหนึ่งแก้ว จนคนที่นั่งไขว่ห้างยกขาสลับ ทำตัวมีจริตจะก้านจับแก้วโกโก้ยิ้มหวาน ๆ มองตามผม “ตัวล่ะ สบายตัวรึยัง?” ถามจบก็เหลือบมองผมแว๊บนึง แต่เมื่อผมหันไปเท่านั้นแหละ เธอก็ทำเป็นเป่าโกโก้ร้อนของตัวเอง ไม่กล้าสบตา “ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ ยัยกลับกลอก!” “แรงอ่ะ! ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณเลย! เพิ่งกินนมกันมาแท้ ๆ” พูดแบบนี้ ใครกันแน่ที่แรง “เธออยากมีปัญหากับฉันมากเหรอ? กล้าหลอกฉันได้ไงวะ!” “เค้าเปล่านะ ตัวไม่รอบครอบเอง ไม่บอกจุดประสงค์ชัด ๆ เค้ามันคนซื่อ เค้าไม่รู้...” ผมเกลียดเวลาเธอ