อิฐ | ที่สุดของเวรกรรม

1872 Words

ผมนั่งมองไอ้กระเป๋าชาเนล และตัดสินใจเป็นชั่วโมง ว่าจะให้ยัยสีชมพูให้จบ ๆ เรื่อง หรือให้เจ้าของคนที่ผมตั้งใจซื้อให้ดี ก่อนที่จะฉุกคิดไปอีก ถ้าผมให้ยัยสีชมพูเธอคงได้ใจคิดว่าผมง้อและอ่อนข้อให้ แต่ถ้าผมให้ฟักแฟง หึ มันน่าจะมีของแถมอะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง “เฮ้ย... เอากระเป๋าสามใบนี่ไปให้ผู้หญิงคนนี้สิ!” “เอ่อ... คนไหนครับนาย ผู้หญิงของนายเยอะแยะไปหมด” ผมยกขาไขว่ห้างและพิงเก้าอี้ถอนหายใจเฮือก ก่อนจะหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และหาเบอร์ฟักแฟงส่งให้ลูกน้อง “เบอร์นี้ ชื่อฟักแฟง รายละเอียดที่อยู่ มึงโทรไปถามเอง” “ได้ครับ” รับคำเรียบร้อย ไอ้ชายลูกน้องมือขวาก็จัดการรวบกระเป๋าชาเนลสามใบส่งให้ลูกน้องอีกคน ส่วนผมนั่งดูกล้องวงจรปิดในบ่อนต่อ และดื่มวิสกี้ไปด้วย ใช่งานทุกอย่างที่ผมทำ มันเทา สถานบันเทิงผับ เงินกู้และบ่อน ทุก ๆ อย่างล้วนมีสิ่งผิดกฎหมายแฝงอยู่ เช่นสถานบันเทิงหรือผับของผม ผมเปิ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD