“ไม่ถอด ก็บอกไปแล้วว่าล้อเล่น! อย่าทำอะไรเค้าเลยนะขอร้องล่ะ สงสารเค้าเถอะ เค้ายังเป็นนักศึกษาอยู่เลย ฮือ ๆ”
“เธอนี่มันตลกดีนะ ผ่านผู้ชายมาหลายคนฟรี ๆ แต่พอฉันจะให้เธอเอาตัวเข้าแลกลดหนี้ เธอกลับเล่นตัว!”
เขาพูดไปปลดเข็มขัดตัวเองไป ติดแฮชแท็กให้ฉันเลยได้ไหมว่า...
#อิพิงค์ปากพาซวย
และสติฉันก็แทบกระเจิดกระเจิง เมื่อได้ยินเขารูดซิปกางเกงดัง ‘แกร้ก...’ ยาว ๆ ก่อนจะไล่ตามองเห็นบ็อกเซอร์และไรขนอ่อน ๆ กับซิกแพคเขา ที่ลอนสวยเข้ารูป แหวกเป็นสามเหลี่ยมลง ตรงนั้น
“เอ่อ... ตัวมีซิกแพคเป็นลอนเลยอ่ะ แรงเยอะแน่ ๆ อย่าทำผู้หญิงบอบบางอย่างเค้าเลยนะ”
ชมไว้ก่อน เผื่อเขาจะใจอ่อนปล่อยฉันไป
“แรงเยอะไม่เยอะ ก็ถอดกางเกงสิวะ เดี๋ยวทำให้ดู” ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น! ช่วยอ่อนโยนกับฉันเหมือนที่ฉันออดอ้อนออเซาะเรียกเค้าเรียกตัวหน่อยเถอะ!
“ไม่ใช่ เค้าหมายถึงตัวน่าจะแข็งแรง เค้าสู้ไม่ไหวปล่อยเค้าไปนะ เค้ายังมีอน
