“บอกว่าไม่ได้ทำ” ปฐพีนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟา โดยมีอีกคนที่ไม่พอใจอีกฟากฝั่งของห้อง
“แล้วทำไมฉันถึงแก้ผ้า เหลือแต่กางเกง....ช่างเถอะ ฉันไม่อยากอยู่กับคุณแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน” พชิรานั่งกอดเข่าฟุบหน้าลงกับเข่าของตัวเองอยู่อีกมุมห้อง ประโยคของเธอทำเอาปฐพีปิดหนังสือทันที
“เมื่อคืนเธออ้วก ฉันแค่เช็ดอ้วกให้แล้วนอนกอดเท่านั้น ถ้าฉันทำป่านนี้เธอคงปวดไปทั้งตัวแล้ว อ่อ...ขอเถอะ เลิกพูดสักทีว่าไม่อยากอยู่กับฉันแล้ว เพราะมันทำให้ฉันโกรธ” ปฐพีพูดพลางลุกเดินมาหาแมวน้อยที่เมื่อคืนเพิ่งจะออดอ้อน แต่เช้ามากลับเหมือนอีกคน
“อยากกลับบ้าน ฉันจะพากลับ แต่กลับบ้านของฉันนะ” ปฐพีย่อตัวลงให้อยู่ระดับสายตาเดียวกันกับเธอ แม้หน้านิ่ง ๆ จะทำให้เธอไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง แต่ความโกรธก็ยังทำให้เธอต่อต้านเขาอยู่ดี
“ออกไป เข้ามาอีกฉันตบอีกนะ”
“ถ้าตบ ฉันปล้ำ” ปฐพีตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ และสีหน้าราบเรียบ ก่อนจะอุ้มช้
