NAGING napakabilis ng mga pangyayari. Nakita ko kung paanong nagpambuno si Lyme at ang witchwolf.
Kuko sa kuko, pangil sa pangil. Walang gustong sumuko, walang gustong magpatalo.
Sa gitna niyon ay nagsidatingan na rin ang iba pang mga packwarriors. Isa sa mga ito ang nagbigay sa akin nang isang malaking tshirt at tinulungan akong isuot iyon. Samantala si Lime ay agad na tumakbo patungo sa akin at sinalubong ko ito ng isang mahigpit na yakap.
"Mommy! You're bleeding!" Lime cried as she saw the wounds in my back.
"It's okay, baby. Mommy's okay," balewala ko sa aking sugat dahil tiyak namang maghihilom iyon agad. Mas hinigpitan ko pa ang yakap rito sa sobrang pasasalamat na walang nangyari ditong masama.
If anything bad happen to my pup, then I have no reason to live at all because my m
