Hayatının belki de en zor 3 gününü geçirmişti Haviye, ne yerdeydi ne gökte. Kabuslar sadece gecelerini değil gündüzlerini de ele geçirmişti. Sürekli parçalanmış bir Zemheri geliyordu gözünün önüne en çok kendi canı acıyordu sonrasında. Israrla Kenan'ı darlaması da bu yüzdendi ya zaten. Küçücük bir iyi habere muhtaçlığı vicdan azabındandı. Onu kurtarmak için yaptığı şey basit bir adam kurtarmanın çok ötesindeydi.
Vardar'ın durumu öğrenmesiyle kafa izni birkaç gün daha uzamıştı, haliyle ama evden çıkası yoktu sanki dışarı adım atarsa benzer şeyleri yaşayacakmış korkusunu yaşıyordu hem Zemheri'de yaralıydı onu kim kurtaracaktı ki.. Aklına doluşan düşünceler sürekli ağlama nöbetlerine sevk ediyordu Haviye'yi. Ya uyuyordu ya ağlıyordu. Yaşadığı kolay birşey değildi üzerinde bombalarla saatlerc
