"Yeter lan yeter, öleceksen sık kafana öl ne diye beni uğraştırıp duruyorsun"
Selman doktor tek bir saniye dahi susmadan devam etti Zemheri'nin dikişlerini yenileme işlemine. Bir gün arayla aynı yaraları tekrar dikiyordu ve adamın vücudu gerçekten haritaya dönmüştü. Her seferinde Kenan aman babam canım babam diye yağlayıp ballayıp çağırıyordu, kıyamıyordu bu serserilere çıkıp geliyordu o da.
"Lan oğlum sen patlattıkça yeni kesikler oluyor anlamıyorsun her seferinde yeni yeni dikişler atmak zorunda kalıyorum orana burana, manyak mısın yavrum sen?"
Masasının önündeki tekli koltuğa sinmiş gıkını çıkarmadan dinleyen Haviye ise, şaşkın şaşkın bakıyordu Zemheri'ye. Baygın gibiydi sanki ama kendinde gibiydi de bir garip hali vardı yani. Doktor konuştukça burnundan soluyordu, onu fark ediyordu
