"Her düşman yenilebilir, kendinden aşağı görmezsen.."
Ağlamaktan şişen gözleriyle hiç uyumadığı yatağından çıktı Haviye, kısa bir duş aldı. Berbat haldeydi şuan. Üzerine kalın birkaç parça kıyafet giydi, saçlarını alelade topladı tepesinde, ayaza kesen havaya sitem edercesine büründü montuna ve çıktı evden. Sabahı zor etmiş gece kendini mezarlığa atmamak için zor tutmuştu. Uykusuzluğun ve izlediklerinin verdiği dalgınlıkla olabilecek en yavaş şekilde sürdü arabasını mezarlığa kadar. Arabadan inmeden önce derin bir nefes aldı, arabadan inip yürümeye başladı kardeşinin yanına doğru hep yaptığı gibi getirdiği buğdayları koydu önce kardeşinin mezarının etrafına kuşlar gelip gidip beslensin bu da kardeşine ferahlık versin diye. Mermere oturup büyük güneş gözlüklerini çıkardı önce mezar taşına
