ทั้งรักทั้งหวง
1248 Words
บ้านอภัยสุขแสน
"ฮ่าๆ" ทันทีที่ผมก้าวเท้าลงมาจากรถส่วนตัวก็ได้ยินเสียงหมาสองขากลุ่มหนึ่งที่หัวเราะใส่หน้าไอ้อั๋นในแทบจะทันที
ก็อย่างที่รู้ว่าก่อนหน้านี้ผมล่อกำหมัดเข้าเบ้าตาไอ้จ้าวเพราะมันบังอาจมายุ่งกับคนของผม โดยที่ไอ้จ้าวเนี่ยมันเป็นเพื่อนสนิทกับผมแดกข้าวหม้อเดียวกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรนู่นแหละครับ
จนไอ้คีตะที่เป็นน้องชายฝาแฝดของไอ้จ้าวมันมาเฉลยให้ผมรู้แจ้งแก่ใจว่าจริงๆ แล้วที่ไอ้ข้าวมันเอาตัวเองเข้าหาแฟนผมนั้นก็เพราะมันอยากที่จะขอช่องทางการติดต่อน้องน้ำหวานนั่นเอง...
ใช่ครับ! จริงๆ แล้วคือมันจะหาลู่ทางในการขายขนมจีบให้น้ำหวานแต่มันดันกลัวว่าน้องเขาจะมีผัวเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว มันก็เลยอาศัยช่วงจังหวะที่ผมเผลอในการเข้าหาแฟนของผมเพื่อถามไถ่ช่องทางการติดต่อน้ำหวานแทน
เออ... ยอมรับก็ได้ว่าขาดสติไปหน่อย ก็ผมรักของผมอะ ทั้งรัก...ทั้งหวง
"หัวเราะหาแม่มึงรึไง" ถึงจะรู้ว่าตัวเองขาดสติแต่คนอย่างลูกชายเจ้าสัวต่งซินมีรึที่จะรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
บอกเลยว่าไม่มีทาง!
"กูถึงได้ปฏิเสธเสน่ห์ตอนที่มันมาจีบกูไง" ไอ้เฟิส์ต ไอ้พ่อรูปหล่อที่แฟนของผมเคยมีใจให้กับมันแทรกขึ้นมาด้วยสีหน้าที่น่าเอาส้นเท้ากระแทกขอบปากฉิบหาย
"เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ กูมีเรื่องอะไรที่เด็ดมากกว่านั้นเยอะ"
"ไอ้ห่า!" ผมที่รู้ดีว่าไอ้คีมันกำลังจะพูดถึงเรื่องอะไรก็รีบมุ่งเข้าไปอุดปากของมันเอาไว้แน่นๆ ในทันที
"อะไร..." ไอ้แดนหรี่ตามองผมในสภาพที่เริ่มมีเหงื่อออกมาเกาะกุมตรงขมับอย่างจับผิด ก่อนที่มันจะเดินเข้ามาช่วยแกะมือผมให้หลุดไปจากปากของไอ้คี
"ว่าอะไรก็ว่ามาไอ้คี ไอ้จ้าว ไอ้ซัน มึงด้วยไอ้ที จับไอ้ห่านี่ไว้" ผมมองไปที่ไอ้คีที่มีสีหน้าเยาะเย้ยผมอย่างเห็นได้ชัดด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง และผมก็รู้ด้วยว่าที่มันอยากจะบอกเรื่องนี้ให้ไอ้แดนรู้นักหนาก็เพราะมันอยากที่จะแก้แค้นแทนพี่ชายมันที่โดนผมต่อยนั่นเอง
"ไอ้ห่านี่...มันจุ๊บแก้มหลานมึงไอ้แดน"
"ไอ้อั๋น! มึงอย่าอยู่เลย" เพียงเท่านั้นสองตาของผมมันก็ปิดหยีเพื่อรอรับการกระแทกโดยอัตโนมัติ ก่อนที่นาทีถัดมาหมัดหนักๆ ของไอ้แดนจะพุ่งเข้าใส่เบ้าตาของไอ้อั๋นผู้หน้าสงสารจนเต็มแรง
"โธ่ไอ้แดน... คนเป็นแฟนกันมันก็ต้องมีบ้างสิวะ แค่จุ๊บเอง" ผมยกการ์ดขึ้นปกป้องตัวเองจากหมัดเท้าเข่าศอกของไอ้แดนที่ไม่มีท่าทีว่าจะยอมหยุดแต่โดยง่าย ขณะที่ปากกับสมองก็พยายามที่จะคัดกรองข้อแก้ตัวให้ตัวเองรอดพ้นจากฝ่าตีนคนที่ได้ชื่อว่าเป็นลุงของแฟน
"มันจะปกติกว่านี้ถ้าไอ้เหน่หลานกูมันบรรลุนิติภาวะแล้ว! เธอพึ่งจะอายุสิบเจ็ด เธอเด็กมากนะไอ้อั๋น มึงที่อายุมากกว่าเธอเป็นสิบห้าปีต้องหยิบยื่นสิ่งที่ดีที่ควรให้กับเธอสิวะ! เกิดไอ้เหน่มันท้องในวัยเรียนขึ้นมามึงจะทำยังไงไอ้ควาย!"
"ท้องก็เลี้ยงดิ กูรวยนะไอ้แดน" อาจจะฟังดูสิ้นคิดแต่ผมก็รวยจริงๆ หนิ ท้องขึ้นมาจริงๆ ก็เลี้ยงสิครับมันจะไปยากอะไรกะอีแค่เลี้ยงลูก
"หลานกูคงเจริญๆ แน่ๆ ถ้าคว้าไอ้คนที่มีความคิดแม่เยสอย่างมึงไปทำผัวจริงๆ" ไอ้แดนพูดอย่างประชดประชันขณะที่เพื่อนอีกสามคนที่เคยมัดตัวผมเอาไว้ก็รีบคลายมือของตัวเองออกเพื่อเตรียมตัวจะหนีให้ห่างจากเหตุการณ์หลังจากนี้
"มึงจะด่าว่ากูยังไงก็ได้ไอ้แดน แต่มันไม่ใช่กับเรื่องนี้เพราะกูรักเธอและภรรยาในอนาคตของกูก็ต้องเป็นเธอเท่านั้น ขอให้พวกมึงจำคำพูดของกูให้ขึ้นใจว่าจะไม่มีวันที่หน้าไหนจะแย่งเธอไปจากกูได้ถ้าเธอไม่เอ่ยออกมาว่าเธออยากจะไปเอง แม้กระทั่งมึงที่เป็นลุงก็ไม่มีมาสิทธิ์ตัดสินใจแทนเธอ ว่ากู! มีความเหมาะสมมากพอที่จะเป็นสามีของเธอหรือป่าว!"
"ไอ้อั๋น...ไอ้แดนมันก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ขำๆ เองมึง" เพื่อนอีกสามคนฉุดรั้งชายเสื้อของผมเอาไว้ ผมถึงได้รู้ตัวก็ตอนนี้นี่เองว่าตัวเองกำลังจะลงมือทำร้ายเพื่อนชายที่กินข้าวหม้อเดียวกันมานานหลายสิบปี
"กูขอโทษ กูควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ถ้าเรื่องนั้นๆ มันเกี่ยวข้องกับเธอ" ผมกดหน้ารับคำพูดเมื่อก่อนหน้าของไอ้จ้าว "กูขอโทษนะไอ้จ้าว... กูงี่เง่าเองแหละที่ไปทำกับมึงแบบนั้น"
"กูไม่ได้อะไรอยู่แล้วไอ้อั๋น เพราะกูไม่ได้มีเจตนาที่จะจีบน้องเขาจริงๆ ว่าแต่มึงเถอะ...ลดๆ ลงบ้างสงสารเด็กมัน เข้าใจนะ" มันพูดอย่างเข้าใจในหัวอกของผมที่มีใจรักเด็กหญิงที่มีอายุน้อยกว่าตัวเองเป็นสิบๆ ปี และต้องเฝ้ารอคอยวันที่เธอโตมากพอที่จะสร้างอนาคตไปกับตาแก่หัวหงอกอย่างพวกเราได้...
"ส่วนมึงไอ้แดน อย่าพูดว่ากูไม่เหมาะสมที่จะมีเธออีก ที่เหลือจะด่าอะไรกูก็แล้วแต่มึง ส่วนเรื่องจุ๊บ... อยากจะบอกว่าแก้มเธอนุ่มฉิบหายบอกตรงๆ" พูดแล้วก็อยากจุ๊บอีก ฮ่าๆ
"ก็ได้...กูยอมมึงก็ได้ แต่ยอมให้มึงแค่หอมแก้มเท่านั้นนะ... อย่าถึงขั้นให้มันท้องป่องก่อนจะเรียนจบมหาลัยนะตกลงไหม กูยอมมึงมาเกินครึ่งทางแล้วนะไอ้อั๋น ที่เหลือมึงก็ช่วยเมตตาปรับตัวเองเข้าหากูหน่อยเถอะนะ เพราะมันไม่ได้มีแค่แฟนอย่างมึงหรอกที่รักไอ้เหน่มัน ลุงอย่างกูก็รักหลานของตัวเองด้วยเหมือนกัน..."
"เข้าใจแล้ว" ผมตอบรับสั้นๆ อย่างเข้าใจหัวอกของคนที่รักหลานและแอบยิ้มอยู่ในใจที่มันอนุญาตให้ผมหอมแก้มแฟนของตัวเองได้แล้ว ฮ่าๆ
"ไอ้จ้าว" ผมคลายวงแขนจากไอ้แดนก่อนจะหันไปบอกให้ไอ้จ้าวรับรู้ถึงความเป็นไปของเด็กมัน
"เด็กมึง...เธอทำงานเป็นเด็กเชียร์เบียร์อยู่นะ วันก่อนที่กูไปดูงานแทนป๊าที่ลานเทศกาล กูเห็นเธอแต่เธอคงจะไม่ทันสังเกตเห็นกู" บอกมันเท่านั้นผมก็รีบแยกตัวออกมาจากพวกมันเพราะพึ่งคิดขึ้นมาได้ว่ายังไม่ได้เช็คมือถือดูเลยว่าในตอนนี้แฟนของตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน
"หนีเที่ยวอีกเธอโดนหอมแก้มแน่ยัยดื้อ"
ไอ้อั๋นคนเจ้าเล่ห์ หาเรื่องหอมน้องก็ว่ามาเถอะแก🤣
- Writer
