หลังจากเข้าเรียนภาคบ่ายผ่านไปได้ด้วยดี กลุ่มของพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตัวเอง ส่วนฉันเองก็คงต้องกลับไปพร้อมกับแฟนตามความต้องการ(บังคับ) ของเขา...
ถึงจะยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับเขาเพราะเราพึ่งทะเลาะกันไปในเรื่องที่ฉันโกหกเขาก็เถอะนะ แต่มันก็คงจะยังดีซะกว่าการที่ฉันปล่อยให้เหตุการณ์มันบานปลายไปมากกว่านี้...
"ขึ้นมา"
เสียงทุ้มที่คุ้นหูดังมาจากทางด้านหลัง ฉันจึงสังเกตเห็นว่าเขากำลังยืนอยู่ข้างๆ รถทีนูเซอร์คันหรูที่มีคนของเขาเป็นคนขับเหมือนเดิม
ระหว่างทางจนถึงบ้านเขาก็ไม่ได้พูดอะไรกันมากนัก ซึ่งฉันเองก็พอจะเข้าใจว่าเขาคงจะยังไม่พอใจกับเรื่องเมื่อคืนพ่วงด้วยเรื่องเมื่อตอนเช้าอยู่ ฉันก็เลยไม่อยากที่จะเซ้าซี้อะไรเขาให้มันมากความ
"แบร่!" ฉันลอบแลบลิ้นใส่บางคนที่ทิ้งให้ฉันอยู่กับฝุ่นเพียงลำพังหลังจากคนของเขาขับรถออกไป
เรื่องทั้งหมดนี้ถ้าจะมีใครผิด มันก็คงจะผิดที่ฉันนี่แหละที่ดันเสือกทะลึ่งเดินเข้าไปขอเขาเป็นแฟน!
เวรกรรมจริงๆไอ้เหน่เอ๊ย!
"อั๋นมาส่งอีกแล้วเหรอลูก" เสียงแม่ตะโกนถามฉันมาจากในครัวซึ่งการที่แม่รู้จักชื่อของเขามันก็ชักจะชวนให้ฉันรู้สึกสงสัย
"แม่รู้จักอั๋นด้วยเหรอคะ?" ฉันไม่ตอบคำถามขอฃแม่ก่อนจะวางกระเป๋าลงบนโต๊ะกินข้าวและทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวสวย
"ก็เขาโทรมาบอกแม่ตั้งแต่เมื่อวานตอนเช้าว่าดูใจกับหนูอยู่ แล้วตอนค่ำๆ เขาก็โทรมาบอกว่าเขาจะมาส่งหนู แม่เลยเข้านอนไม่ได้รอหนูเพราะตอนนั้นมันดึกมากแม่ง่วง"
"แม่พูดว่าอะไรนะคะ!" นี่มันบ้าเกินไปแล้ว
"ไม่เอาน่าไอ้เหน่ อั๋นเขาเป็นลูกชายคนเดียวของท่านเจ้าสัวต่งซินนะไอ้เหน่ แม่ไม่รู้จักลูกชายของคู่ค้าคนสำคัญมันก็แย่แล้วไหม?"
"แล้วทำไมแม่ไม่บอกหนูว่าเขาโทรมาหาแม่"
ปกติแม่ไม่เคยที่จะปิดบังอะไรฉันเลยนะ ทำไมถึง...?
"ไม่เอาน่าเสน่ห์หนูทำเหมือนแม่ปิดเป็นความลับ" แม่หัวเราะฉันอย่างรู้ทันในความคิดของลูกสาวตัวเอง
"แม่แค่คิดว่าหนูคงเป็นคนบอกให้เขาโทรมาหาแม่เอง แล้วนี่สรุปยังไง...ลูกดูใจอยู่กับเขาจริงๆ อย่างนั้นใช่ไหม? ก็เห็นเมื่อก่อนปฏิเสธท่าเดียวแม่ก็เลยคิดว่าตัวเองคงหมดหวังที่จะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันกับคนรวยซะแล้ว~"
"หนูเปล่าบอกเขานะ" ฉันปฏิเสธและส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย "หนูจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรกันเล่า แม่ก็..."
"แต่ก็นับว่าดีซะอีกนะ แม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงหนูไง แล้วแม่ก็เอ่ยปากให้เขามารับ-ส่งหนูไปโรงเรียนด้วยนะ หนูก็รู้ใช่ไหมว่าช่วงนี้แม่ต้องทำเรื่องเกี่ยวกับซุปเปอร์สาขาใหม่เลยไม่ค่อยว่าง" แม่เอ่ยเรียบๆ อย่างกับว่าสิ่งที่กำลังทำมีผลดีกับลูกสาวของตัวเองแน่นอน
ดีกับผีนะสิคะคุณแม่!
"แม่คะ!" ฉันเผลอตะคอกใส่คุณนายโสน ใช่ค่ะทุกคน แม่ฉันชื่อโสน 'ดอกโสน ดั่งต้องมนตร์' ค่ะ
"เสน่ห์! อย่ามาเสียงดังแบบเสียไม่ได้กับแม่นะ แม่แค่เป็นห่วงเพราะเรามีกันแค่สองคน แม่มีหนูเป็นลูกสาวคนเดียวนะ!"
ยาวแน่...งานนี้อีกยาวแน่ๆ จ้ะ
"อีกอย่างนะถ้าลูกยังติดใจว่าทำไมเขาถึงรู้เบอร์โทรแม่ เขาอาจจะได้เบอร์แม่มาจากเจ้าสัวต่งซินก็ได้ใครจะไปรู้ถูกไหม? แล้วยังมีเรื่องที่ลูกเสียงดังใส่แม่อีก หนูจะดื้อจะโดดเรียนแม่ไม่เคยว่าเลยนะเสน่ห์ แต่แม่ขอแค่อย่ามาขึ้นเสียงใส่แม่ทำไม่หนูถึงทำให้แม่ไม่ได้! "
ฉันว่าแม่ของฉันเริ่มที่ออกทะเลไปไกลแล้วละทุกคน
จุ๊บ!
เพราะรู้ว่าถ้าหากแม่ตัวเองได้บ่นแล้วนางจะบ่นไม่เลิก ฉันเลยเลือกที่จะยืนขึ้นก่อนจะตรงเข้าไปหอมแก้มนุ่มๆ นั้นเพื่อให้แม่ใจเย็นลง
ซึ่งแน่นอนว่ามันมักจะได้ผลอยู่เสมอ...
"แม่คะ พรุ่งนี้รถหนูก็ออกจากอู่แล้ว ให้หนูขับไปเองเถอะค่ะ" ฉันพยายามต่อรองผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแม่สุดฤทธิ์ด้วยหวังว่ามันคงจะทำให้แม่เปลี่ยนใจ~
"ไม่ไอ้เหน่! แม่ตัดสินใจแล้ว อีกอย่างลูกชอบดื่มทั้งยังขับรถเร็วอีก อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกเวลานะลูกรู้ไหม? หึ?"
แต่คุณนายโสนก็จะมาบังคับจิตใจลูกแบบนี้ไม่ได้เด้อจ้า! มันไม่ได้นะแม่!
"แต่...แม่คะ" ฉันพยายามส่งสายตาอ้อนๆ ให้ดูเป็นลูกสาวที่น่ารักน่าสงสารที่สุดไปให้คุณแม่
"เสน่ห์!" แต่ถ้าหากแม่เริ่มที่เรียกชื่อฉันเสียงเข้มแล้วนั้น...เป็นอันว่ามันคือสิ่งที่ฉันต้องปฏิบัติตามอย่างไม่มีข้อต่อรองใดๆ ทั้งสิ้น
"ค่ะแม่เหน่เข้าใจแล้ว" ฉันครางรับเสียงจ๋อยอย่างรู้สึกเซ็งๆ ก็แม่ขอนี่เนอะลูกอย่างฉันก็ต้องว่าไปตามนั้นแหละ...
ห้ามเถียงนางโสนเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นนางก็จะบ่นๆ จนไม่มีวันจบสิ้นอย่างแน่นอน เหอะๆ
ฉันเดินคอตกขึ้นมาที่ห้องอย่างรู้เซ็งๆ
อะไรของแม่ก็ไม่รู้ ก็ไหนอีช้างมันบอกว่าแฟนของฉันพึ่งจะย้ายกลับมาอยู่กับพ่อไง แล้วทำไมแม่ของฉันถึงได้มีความไว้ใจต่อเขาอย่างกับว่ารู้จักมักคุ้นกันมาหลายปีแล้วยังไงยังงั้นแหละ!
"หึ! ถ้าให้เขามารับชีวิตที่แสนจะสงบสุขของน้องเหน่ก็คงต้องมีอันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าอย่างแน่นอน" ฉันพึมพำกับตัวเองอย่างยอมรับในชะตากรรมที่ไม่อาจหลุดพ้นไปได้ตลอดกาล เพราะฉันดันเป็นคนเริ่มก่อชะตากรรมในครั้งนี้ขึ้นมาเอง
เวร!
มีใครบางคนตีเนียนเข้าทางแม่ด้วยจ้า ลูกชายฉันนอกจากจะรวยแล้วยังฉลาดคิดอีกด้วยนะฮ่าๆ