Sabırsızca karşımdaki kadınlara baktım. Tasarımlarım hakkında tartışıyorlardı resmen. Gözlerimi devirip yanlarına ilerledim.
"Hanımlar, elbiselerde değişiklik yapmayı düşünmüyoruz. Genele hitap edeceğiz size değil hatırlatırım."
"Anka, hepsi harika. Kesinlikle gerek yok bence." diyen Gözde hanıma baktım.
"Teşekkürler." minik bir gülümsemede gönderince tamamdı.
Annem hayranlıkla elbiseleri incelemiş sonra da diğer bölümlere geçmişti. Kendi bile sıkılıyordu bu kadınlardan.
"Annem."
"Kızım, kaçtım vallahi. Nasılsın?"
"İyiyim şey diyecektim. Sen gitme kal beraber kahve içeriz olur mu?"
"Olur bebeğim. Zaten baban çok çalışıyorum diye şirkete girmeme yasak koydu." gözlerini devirince kıkırdadım. Barkın Uluhan ve düşünceli halleri...
Bayılıyordum bu adama ya.
"Anka tüm elbiseler ne zama
