Gülüşlerim arasında mutfağa seslendim. Aden koşarak peşimden gelirken açtım kapıyı. Özgür bir şey unutmuştu kesin.
Karşımda gördüğüm adamla gözlerim hafifçe açılırken yutkundum.
"A-Asrın bey hoş geldiniz." Yüzü çarpılmışa döndü. Keyiflendim valla yalan yok.
"Merhaba Anka. Kızımı görmeye geldim."
Aden tek bacağını balerin gibi kıvırırken gözlerini devirip "Eve gelmeyeceğim baba. Gönder o kadını." Dedi.
E bu kız annesini niye istemiyordu?
Asrın onun önünde diz çöküp yanaklarını avucuna aldığında bakışlarını benden çektiği için rahatça izledim onu. Çek gözlerini Anka. Bir aydır onu ve öpücüğü unutmak için çaba sarf ediyorsun kızım çek gözlerini, etkilenme Anka. Etkilenmeyeyim de ne yapayım.
Şu gömlekten çıkan kol kaslarına bak, gülümseyişe bak. Ay o dudaklar ne güzel dudaklardı öyle.
