-Asrın Duman-
"Ya hadi artık uyanın!" yattığım yerde hareketlilik hissederken karnımda hissettiğim ağırlıkla elimi ağrıyan yere götürdüm. Hayır bu kız bir bana böyleydi cidden. Anka'nın karşısında prenses bana gelince cadı.
"Aden!"
"Efendim babacım." gözlerimi açtım. Yanağıma öpücük bırakıp kafasını da göğsüme yasladı. Bulunduğumuz şekle baktım. Bir kolumda Anka göğsümde Aden yatıyordu.
"Bu kız hep çok uyuyor." kızımın mırıltısını duyunca gülerek sardım ona boştaki kolumu. "Sende hep erken uyanıyorsun kızım."
"Ama akşam erkenden uyuyorum ben."
"Hım çok mu erken uyuyormuş bu güzellik?" Anka gözlerini açıp konuşunca Aden gülerek onun tarafına atladı.
"Anka bugün kum boyama yapacak mıyız?"
"Yaparız tatlım. Ama önce kahvaltı, bakayım karnın mı konuşuyor senin? Hadi koş mutfağa Hediye
