“เห็นไหม บอกแล้วว่าหนูจะต้องพูดหวานๆ กับป๋าอีก” บัลลังก์เมฆเอ่ยเสียงนุ่มละมุนพร้อมรอยยิ้มกระชากใจ ทำเอาหัวใจสาวน้อยเต้นแรงโลด คนหน้าโหดๆ เวลายิ้มทีน่ารักเป็นบ้า “หวานที่ไหน ก็แค่ขอบคุณ” เธอแย้งเบาๆ ทว่าพวงแก้มใสกลับแต้มไปด้วยสีแดงระเรื่อชวนมอง จนคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามทนไม่ไหวต้องยื่นมือมาไล้แก้มสาวอย่างลืมตัว “แค่หนูขอบคุณ แล้วมีคำว่าคะ ค่ะ ลงท้ายก็หวานแล้วสำหรับป๋า” วาจาที่หลุดออกมาจากปากหยักทำให้คนฟังแทบหน้าไหม้ แววตากรุ้มกริ่มชวนใจละลายคู่นั้นกำลังทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง “อิ่มแล้ว ขอบคุณนะคะที่เลี้ยง” แล้วเธอก็ทำให้เขายิ้มได้อีกครั้ง เพราะไม่บ่อยนักที่แม่ตัวดีจะพูดจาไพเราะเสนาะหูกับเขา ส่วนมากจะออกแนวห้าวเป้งเสียมากกว่า “ขอบคุณแบบอื่นไม่ได้เหรอ เช่นหอมแก้ม ดูดปากไรงี้” คนเจ้าเล่ห์ชะโงกหน้าข้ามโต๊ะมา แล้วกระซิบเบาๆ แต่ทำเอาคนฟังถึงกับหน้าร้อนจี๋ “ทะลึ่ง! ฉันไปล่ะ เดี๋ยวพ