When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Wala na ang mga kapatid ko na singit sa date ko kasama si Dave. Makareklamo ako kanina na ayoko syang maka-date pero nung may kasama kami, nainis naman ako. Hindi ko din kasi alam bakit kahit anong pilit ko sa isipan ko na huwag ko nang intindihin si Dave, pero ang katawan ko ay may sariling isip. Nakasakay na kami sa ferris-wheel at pasado ala-sais na ng gabi, maliwanag na ang mga nasa piligid. Malapit na kami sa tuktok ng ilabas ni Dave ang phone nya at napansin ko na pa-simple nya akong kinukuhaan ng picture. Bakit kailangan nya patago akong kuhaan ng picture. Game na game kaya ako sa picture na yan kahit na muntik akong pagsamantalahan sa Bataan noong nakaraan. Nag-pose ako at awrahan na posing. Yung pang-wallpaper nya at lockscreen. Kapag hindi nya lang talaga ginawang lockscreen