ตอนที่ 4 คู่หมั้นจอมหื่น จากที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่เข้าไปข้องแวะ ทว่าตกดึกมาธีร์ธวัชกลับนอนไม่หลับกระสับกระส่าย จิตใจอันแข็งแกร่งพะวักพะวงหาแต่แม่เอวบางร่างอ่อน และทนไม่ได้อีกต่อไปร่างสูงใหญ่เด้งลุกจากเตียงนอน แล้วเดินย้อนกลับไปเส้นทางเดิมที่เขาเดินจากมาเมื่อช่วงหัวค่ำ เมื่อสืบเท้าเข้ามาข้างในห้องนอนเล็กแคบ ธีร์ธวัชแอบแปลกใจอยู่ไม่น้อย เมื่อยัยเด็กบ้า! ยังคงนอนนิ่งท่าเดิม เสื้อผ้าที่ถูกกระชากยังตกเกลื่อนอยู่พื้นห้อง จะแปลกตาไปหน่อยก็ตรงมีผ้าห่มผืนเก่าเลื่อนมาปิดกายเอาไว้เท่านั้น ชายหนุ่มขยับร่างเข้าไปใกล้แล้วผ่อนกายลงนอนเคียงข้าง วาดวงแขนแกร่งสวมกอดร่างบางด้วยความรู้สึกยากจะบรรยาย ทว่า... “อย่ามายุ่ง!” ได้ยินเสียงหวานห้วนตวาดแว้ดออกมา ใบหน้าคมถึงกับหงิกงอด้วยความไม่ใคร่พอใจ “นี่! อย่าดื้อนะ” ขู่สำทับตามนิสัย ซ้ำยังกดปลายจมูกดอมดมพวงแก้มใสสีเรื่อ ที่แม้นจะดอมดมกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ยั