หลังจากกลับมาถึงบ้านฉันก็เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง สั่งทุกคนในบ้านไว้ว่าถ้าใครมาหาให้บอกว่าฉันไม่อยู่ เมื่อกี้พี่เดย์ออฟเขามาด้วยแต่คุณแม่คงจะไล่เขากลับไปแล้วหละเพราะฉันบอกไปแล้วว่าฉันไม่อยากเจอเขา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันเดินไปเปิดประตูห้องก่อนจะเจอกันคุณแม่ที่ส่งยิ้มมาให้ฉันอย่างอ่อนโยนจนฉันน้ำตาที่อั้นเอาไว้ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
"ฮึกๆ แม่คะ ฮือๆๆ"
"เกิดอะไรขึ้นหนูเล่าให้แม่ฟังได้ไหม"
แม่ฉันเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนจะสวมกอดฉันแน่น ฉันปล่อยโฮอยู่ในอ้อมกอดของแม่ไม่รู้นานเท่าไหร่ รู้แค่ว่าตอนนี้มันเหมือนกับฉันได้ระบายความอัดอั้นที่อยู่ในใจของตัวเองออกมา
"ตกลงจะเล่าให้แม่ฟังไหม"
ฉันพยักหน้าเบาๆก่อนจะค่อยๆเล่าให้แม่ฟังถึงสถานการณ์ที่มันเกิดขึ้นตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันกับพี่เดย์ออฟเราสองคน มีอะไรกันครั้งแรกโดยที่เขาไม่รู้อะไรเลย เล่าไปแม่ฉันก็ทำท่าทางเหมือนหัวใจจะวาย เหมือนจะเป็นลมเสียให้ได้เพราะไม่คิดว
