“ “Tecrübesiz olduğunu biliyordum; ama bir bakire! … Tanrı beni affetsin. Benim dışımda seni öpen oldu mu?”
“Elbette oldu.” … Tamam… Belki sadece iki defa. “
Sayfayı çevirecekken “Bekle! Ben daha bitirmedim.” dedi kulağımın dibinden. Kafamı çevirip ona baktım. Dudakları hafifçe kıvrılmış bir şekilde elimdeki kitabı okuyordu.
Tüm o saldırı olayından sonra dinlenmek için sarayın arka bahçesinde kitap okumaya karar vermiştim. Bir ağaca yaslanıp kitabımı okumaya başlamıştım. Bir süre sonra başımın belası elinde bir kitap ile gelip yanıma oturmuştu. Bir kolunu omzuma atıp kitabını okumaya başlamıştı. Tabi her şey okuduğu kitaptan sıkılıp benim kitabıma musallat olana kadardı.
Bir kez daha sayfayı çevirmeye yeltendiğimde eliyle durdurup "Ben daha bitirmedim." diye mırıldandı. Sahte bir kızgı
