Maaga palang ay nakagayak na siya di naman halatang na excite siya. Isang maong na pantalon at tshirt na puti ang suot niya. Naka sombrero rin siya na bigay ni Lola kanina ayon dito ay pananggalang sa ulan at sa init ng araw.
"Hintayin lang natin ang mga kabayo na gagamitin natin." sabi ni Walter sa akin na nakahawak sa beywang ko. Medyo nakasanayan na niya ang pagiging ganun nito, napakalambing na nung una ay ikinailang niya lalo at di naman talaga sila magkakilala na kagaya ng ibang magkarelasyon. Ngunit mabilis na nakuha nito ang kanyang loob at tiwala lalo dahil ito ang nagsagip sa kanya mula sa pagmamalupit ng kanyang sariling mga kaanak.
"May glue ba yang kamay mo at laging nakadikit sa akin?" nakangiting biro ko dito.
"Baka kasi tangayin ka ng iba. Kawawa naman ako pag nagkataon.
