พอตกเย็นบิดากลับมาถึงบ้าน และทุกคนในบ้านก็มานั่งรวมตัวกันที่ห้องโถงอีกครั้ง เพื่อรับฟังเรื่องที่บิดานำของไปขายวันนี้
"ท่านพ่อกลับมาเหนื่อยๆ ดื่มน้ำ กินขนมก่อนนะเจ้าคะ" ลี่อินรีบนำน้ำและขนมออกมาให้บิดา
"อ่า นี่สินะความสุขของการมีบุตรสาวคอยเอาอกเอาใจเป็นเช่นนี้นี่เอง" ตงไห่ที่เห็นบุตรสาวมาเอาใจก็รู้สึกดี ถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายมีแผนการอยู่ในใจก็ตาม บุตรสาวเขาเดี๋ยวนี้ช่างเจ้าเล่ห์ตาใสจริงๆ
"ท่างพ่อ ลองกิงขนมอังนี้ขอยับ" เสียงเล็กๆ มาจากน้องเล็กที่ตอนนี้มีขนมอยู่เต็มปากทำให้พูดไม่ชัด และในมือยังถือขนมเอาไปใส่ปากบิดาอีกด้วย
"เป็นยังไง อาย่อยไหมขอยับ ลูกชายอย่างลูกก็เอาใจท่านพ่อได้เหมือนกัน" พอเอาขนมใส่ปากบิดาเรียบร้อย น้องเล็กก็รีบกลืนขนมคำโตในปากแล้วเอ่ยขอคำชมจากบิดาทันที
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ใช่ๆ เสี่ยวคังของพ่อก็เอาอกเอาใจเก่งไม่แพ้พี่สาวเลย" ตงไห่เองก็รู้สึกมีความสุขถึงแม้เจ้าตัวเล็กจะทำเพื่อกล
