Chapter 31 กระจกแห่งความปรารถนา
“สวยจัง”
หญิงสาวเหลียวมองคนข้างกายที่ยังคงกุมมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย เขาไม่ได้มองโคมไฟดารดาษที่กำลังถูกจุดลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า แต่เขากำลังจ้องมองใบหน้าของเธออย่างไม่วางตา
“โคมไฟเหล่านั้น หรือแม้แต่หมู่ดาวทั้งหมดทั้งมวลบนท้องฟ้า ไม่มีสิ่งใดงดงามเทียมเจ้าได้”
บัวบูชาได้ยินดังนั้นก็ถึงกับใบหน้าแดงระเรื่อ จู่ๆ เขาก็เอ่ยชมโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว แววตาที่ทอดมองมาฉายชัดว่าเขารู้สึกเช่นไรกับเธอ
ไม่สิ...ไม่ใช่
เขารู้สึกกับไป๋เหลียนไม่ใช่บัวบูชา อย่ามโนว่าเขารักไปหน่อยเลยอีบัวเอ๋ย เขารักเมียของเขา แกมันก็แค่วิญญาณเร่ร่อนแสนขี้เหร่มาขโมยร่างนี้อาศัยก็เท่านั้นเอง
“อะ...เอ่อ ข้าอยากลอยโคมบ้างจะได้หรือไม่”
เธอเปลี่ยนเรื่องเสียดื้อๆ พลางผินหน้าหนีไปอีกทาง ซ่อนใบหน้าเศร้าสร้อยเอาไว้ไม่ให้เขาเห็น
“เจ้าเป็นเทพเซียนจะลอยโคมบูชาเทพ ไม่ดูแปลกงั้นหรือ”
ปีศาจหนุ่มเอ่ยถามอย่
