วันนี้ธีทัศอารมณ์ดี อาสามาส่งวรินทร์รัมภาที่คาเฟ่แต่เช้า และตั้งใจว่าจะดื่มกาแฟสักแก้วก่อนเข้าบริษัท ตอนแรกเธอก็ไม่อยากให้เขามาส่งเพราะเกรงใจ แถมทางไปบริษัทเขากับคาเฟ่ของเธอก็คนละทาง แต่สุดท้ายก็แพ้ลูกตื๊อยอมให้ชายหนุ่มมาส่งจนได้
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง เดี๋ยววุ้นแก้วไปชงกาแฟให้นะคะ” วรินทร์รัมภายิ้มหวานให้ธีทัศ ขณะที่ชายหนุ่มเลือกจะนั่งรอเธอที่โต๊ะพลางมองไปยังรอบร้านที่ตอนนี้เริ่มมีลูกค้าทยอยมาอย่างไม่ขาดสาย จะว่าไป วรินทร์รัมภาก็เก่งใช่ย่อย เปิดร้านมาไม่กี่ปีแต่กลับมีลูกค้าประจำมากมาย
“สวัสดีครับ ที่ร้านรับสมัครพนักงานพาร์ตไทม์ไหมครับ” นักศึกษาหนุ่ม รูปร่างหน้าตาดูดีเดินเข้ามาภายในร้าน มุ่งตรงยังเคาน์เตอร์ที่วรินทร์รัมภายืนอยู่ ก่อนจะเอ่ยถามด้วยสีหน้าเคลือบรอยยิ้ม
“สวัสดีค่ะ ปกติช่วงนี้ทางร้านเรามีพนักงานพอดีแล้ว ว่าแต่น้องสนใจเหรอคะ” วรินทร์รัมภาถามกลับไปอย่างรักษามารยาท เพราะตอนนี้ที่ร้
