The Stranger

Chapter 19

Mandy Servantes pov's

" It's okay,don't listen to them.Im here baby..I'm just right here.And kahit anung mangyari i will never leave by your side." Ang wika ni Aeron sa akin na agad ko lang itong nginitian nang mapait at kasunod dun ang mga luhang pumatak sa aking pisnge.

" Hey, please don't cry.." Ang wika ni Aeron habang pinunasan niya ang mga luha ko sa pamamagitan nang kanyang daliri.Hindi ko mapigilang maging emosyonal dahil sa mga nagyari sa buhay ko! I can't even believe na magakakaganito ako!

Andito kasi kami ngayon ni Aeron sa paborito naming spot nung kami pa.Dito kasi ay bibihira lang ang estudyante at maganda ang ambiance kaya sa twing malungkot at may problema kami ay dito kami bumabalik balik.

Agad naman akong natigilan when my phone is vibrating.Ayaw ko na sana itong tignan pero baka kako ay si Aileen ang nagtext sa akin and she realized that kahit papanu ay may pinagsamahan naman kami.

Pero ganun nalang namilog ang mga mata ko nang makita ko kung sino ang nagmessage sa akin.Ang taong matagal kunang hinanap,Ang taong naging dahilan kung bakit ako nagkakaganito! Mabilis kong binasa ang mensahe nito!

From Stranger...

"Let's talk."

From Stranger...

"Dumerechu ka sa Music hall nang university."

Halos nawindang ako sa mensahe niyang yun at bigla kong nakalimutan ang paghihinagpis ko sa araw na iyon at tanging nangibabaw lang ang pagnanais kong makilala ito!

So Ibig sabihin ay dito din siya nag aaral?At pinaglalaruan niya lang pala ako?

Halos mangatug ang buong laman ko nang mapagtanto kong isa din pala siya sa mga estudyante dito sa university na ito!

"Kung ganun,sino siya?"

Agad naman akong napabalik sa ulirat nang tapikin ako ni Aeron.

" Whats wrong?" Ang tanong ni Aeron sa akin.Hindi ako sumagot bagkus magtitipa na sana ako nang reply pero may muli itong mensahe.

From Stranger

"Pumunta ka ngayon na!"

Agad kong isinilid ang phone ko sa bulsa ko at mabilis akong tumayo at nagpaalam kay Aeron.

" Aeron may kailangan lang akong puntahan,mauna na ako!" Ang pagmamabilis kong paalam dito.Hindi ko na inantay na sumagot ito,Basta I need to go.Kailangan kong malaman kung sino ang hayup na yun.

Halos takbuhin ko ang music hall para marating ko ito agad.Pero ganun nalang ang gulat ko nang halos puno iyon nang mga estudyante at halos silang lahat ay nakatitig sa akin.

Wala akong panahon para sa panghuhusga nilang lahat sa akin! Wala na akong pakialam pa! Ang mahalaga lang sa akin ay malaman ko kung sino ang lalakeng kasama ko nang gabing iyon!

Agad kong kinuha ang aking phone at mabilis kong denial ang number nito.

Hindi ko alam kong anung meron dito sa music hall basta ang alam ko lang ay ako lang ang nakatayu sa mga sandaling yun at natatanaw ko ang mga professor na nandun sa harapan.

Hindi ko alam kong alam naba nilang lahat ang kagagahan pinaggagawa ko sa buhay dahil halos silang lahat ay nakatingin sa akin habang nasa tainga ko ang aking phone at tinatanawagan ko ang lalakeng nanamantala sa akin ng gabing iyon.

" Uo na ! makasalanan na ako! Ako na ang masama!" Ang diko mapigilang wika sa utak ko habang hinihintay ko pa ding sumagot ang Estranghero na yun sa tawag ko.

Nang bigla itong sumagot ay agad akong natigilan.Parang nalunok ko ang dila ko nang mabosesan ko ang sumagot sa kabilang linya.

Pilit kong iponoproseso sa utak ko ang mga nangyayari sa mga sandaling iyon,pero kahit anung gawin ko ay sadyang nagulat pa din ako sa kung sino ang sumagot sa tawag kong yun.

Pakiramdam ko sa mga sandaling iyon ay binuhusan ako nang nagyeyelong tubig na tila nagderechu sa pagtigas ang buong katawan ko as I noticed kung sino ang may ari nang number na iyon.

" I- Ikaw?!" Ang tanging nasambit ko habang umiiling iling ako at kasabay dun ang pagpatak nang mga luha ko.At dahil sa sakit nang katotohanan na sumampal sa akin nang mga sandaling iyon ay mabilis akong umatras palabas nang hall at tuluyan na akong nanakbo palayo sa nag aapoy at mapanghusgang tingin ng mga tao!

Hindi ko akalain na ganito kasaklap ang kapalaran ko! Sobra akong nadismaya sa sarili ko dahil nasa harapan ko na pala ang katotohanan na matagal ko nang hinahanap at sadyang pinili ko pa ding magpakatanga!

Bigla akong napatigil nang may pumigil sa aking palapulsuhan and it's him!

" Mandy.." ang tanging nasambit niya at mabilis ko itong sinampal.

"Bitiwan mo ako!" Ang sigaw ko sa kanya.

" Bakit?! Bakit?!" Ang emosyonal at puno na hinanakit na tanong ko sa kanya.

" Baby..I'm sorry..I'm so sorry.Please let-" I cut him off.

"Anung naging kasalanan ko sayo huh?Anung karapatan mong paglaruan ako ng ganito? Anung karapatan mong gawin sa akin lahat ng to? huh? Did you enjoyed it huh? Mr. Santillan? Did you f*cking enjoy this miserable life that you had given to me?! huh?" Ang emosyonal kong wika sa kanya na halos para na akong mamatay sa sobrang sakit nang buong katotohanang sumampal sa akin sa mga sandaling iyon.

" Mandy,baby! please listen to me! yes I am a jerk! I admit that! Pero baby please..just hear me out first!" Ang pakiusap nito habang pilit inaabot ang aking mga kamay na siya namang iniiwas ko sa kanya.

"Hear you out? Bakit Darren,Meron paba akong dapat paniwalaan sayo ha?Meron pabang kulang sa mga kag*guhang ginawa mo sa buhay ko? Sino kaba sa inaakala mo huh? Sino ka para gawin mo sa akin to?! " Ang muli kong sigaw dito.

At nakita ko lang itong tumingala at piniga ang kanyang mga mata.

" Kinuha mo na nga lahat lahat sa akin! Pinagmukha mo na nga akong tanga! Hindi kapa talaga nakontento! Ginawa mo pa akong kabit! Anu bang naging kasalanan ko sayo huh?Anu bang nagawa ko? F*cking answer me! Bakit mo ito nagawa? bakit??" Ang hagulhulhul na wika ko sa kanya.Dahil honestly gusto ko nalang maglaho sa mga oras na yun! Ang sakit !Napakasakit malaman ang katotohanan!

"Mandy,Hindi kita ginawang kabit.i never-" I cut him out.

" So anu palang tawag mo sa akin? Girl toy? parausan huh? Minahal kita Darren! Minahal kita kahit na sa kabila nang lahat na alam kong bawal! Pero bakit nagawa mo to? Sobrang ginag* mo ako! Ang sakit sakit lang dahil wala naman akong ginawang masama para pasakitan mo ako nang ganito! " I cried.

" That night,na may nangyari sa atin.I- I made a decision that I will never ever regretted.And - And that I married you that night baby.." Ang wika nito na agad akong napatingin sa kanya.

" Anung sinabi mo?!huh? another lie again? And do you really want me to believe that f*cking lies of you?F*CK you!!Pero sige anu paba? itodo muna Darren sabihin mo na lahat! Dahil after this isinusumpa ko sayo na hinding hindi mo na ako makikita pang muli!" Ang diin na wika ko dito.

He sniffled..

" I understand,I do understand baby...I already expected this kung bakit ganyan ang nararamdaman mo ngayon. Naiintindihan kita! But please kahit ngayon lang just please hear me out." ang emosyonal na wika nito na agad inabot sa akin ang isang folder.

Wala na sana akong balak pang abutin iyon,pero hindi ko maintindihan at bakit parang may nagtutulak sa akin na kuhanin iyon at tignan.

Pinunasan ko ang mga luha ko.At kinuha ko ang folder na iyon.Agad ko itong tinignan at agad bumungad sa akin ang isang litrato nang- nang kanyang Asawa.

Pero ganun nalang namilog ang mga mata ko nang makita ko kung anung nakasulat sa kanyang profile.

Daniela Santillan twin sister of Darren Santillan.And etc.

Anu to? joke?!

Agad akong napatingin kay Darren habang mabilis na namang naglalaglagan ang mga luha sa aking pisnge.At nilipat ko ang pahina at kasunod sa pahinang iyon ay nakita ko dun ang isang marriage contract.

It was marriage contract of me and him?So ibig sabihin?

Muli akong tumingin sa kanya at sa mga sandaling iyon ay tuluyan nang bumuhos ang mga luha ko.

" Yes baby everything was written there is true!Im sorry kung nagawa ko sayo iyon.Im so sorry baby.Nadala lang ako sa takot! Natatakot akong baka balikan kang muli ni Aeron, natatakot akong masaktan kang muli! Because seeing you in pain made me hurts even more!Im so sorry baby...Its just that I really love you so much!At nung gabing iyon na nakuha ko ang p********e mo.I know this was kind of insane but I want you to be mine forever! Gusto kong gamapanan ang responsibilidad na nagawa ko sayo nang gabing iyon!Kaya I decided to do the contract and that made us married. And that made you my legal wife." Ang mahabang paliwanag nito na agad ko naman itong sinampal muli.

" So do you expect me to be happy with this bullsh*t huh?Anu bang akala mo sa buhay ko,laruan? contrata? de remote control?Ang kapal nang mukha mo para gawin ang lahat nang to sa akin!Sino ka para pagdesisyunan ang buhay ko huh?I hate you!" Ang diin na wika ko dito.

" Dahil mahal na- " I cut him off again!

" That's bullsh*t Mr. santillan! This is bullsh*t! You're such a jerk! You made me feel sorrow by keeping those guilts inside my head! durog na durog ang puso ko sa sobrang guilty!Yung tipong para na akong mababaliw sa kakaisip dahil ang akala ko ay nagmahal ako nang maling tao! Sobra akong nakaramdam nang takot dahil baka husgahan ako nang lahat dahil pumatol ako sa may asawa! Alam mo ba kung anung pakiramdam nun huh? Alam mo ba kung gaanu ko tinitiis ang lahat nang sakit na yun huh? " Ang pag susuntok ko sa dibdib niya while my tears keep falling into my face.

" Baby i know..I know... please..I'm so sorry.." ang tanging nasambit niya.

" Alam mo ba kung gaanu ako nababaliw sa kakaisip dahil sa mga pinaggagawa nating dalawa huh? Ginisa mo ako sa pamamagitan nang sarili kong mantika!At napakasakit sa akin nun Darren! Sobrang sakit dahil p*tang Ina! Minahal kitang g*gu ka!Paanu mo natiis na lokohin ako nang ganito huh? Gayong sinasabi mong mahal mo ako?Napakamakasarili mo! " Ang wika ko dito at diin na diin ko iyong sinabi sa kanyang mukha!

" Mandy,Hindi mo naiintindihan-" Ang emosyonal na wika nito.

" I do Mr.Santillan.I do understand everything! Wala kang minahal kundi ang sarili mo lamang!And you know what! I was regretting that day na minahal kita! You dont deserve to be loved!" Ang diin na wika ko dito at agad na akong nanakbo palabas nang university.

Blurry ang paningin ko pero wala na akong pakialam pa! Gusto kong manakbo hanggang sa mapagod ako at tuluyan na akong mawala sa mundong punong puno nang pasakit!