คุณรันยืนรออยู่หน้าห้อง...
686 Words
พี่เพลินหยิบชุดพีอาร์ของทางร้านที่เป็นชุดเกาะอกและกระโปรงสั้นสีขาวผ้ายืดแนบเนื้อมาให้ พร้อมทั้งชั้นในแบบจีสตริงสีขาวและชุดชั้นในแบบซิลิโคนไร้สาย นาราที่เห็นแบบนั้นก็ ยิ้มเจื่อนออกมา
“ มัน... ต้องขนาดนั้นเลยเหรอพี่ ” พี่เพลินพยักหน้า
“ เออสิ รู้ไหมว่าพวกพีอาร์เก่า ๆ ต้องเป้ง ๆ น่ะนะ เขาไม่สวมชั้นในกันด้วยซ้ำ ” คำบอกเล่านั้นทำให้นาราตาลุกโพลง พี่เพลินจึงตบไหล่เธอเพื่อให้กำลังใจ
“ ถ้าคิดจะยึดหน้าที่นี้ แกต้องกล้านะหนูนา มันต้องแข่งกันเซ็กซี่ถึงจะเรียกแขกเรียกเงินได้ มันต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัว ”
“ แล้ว... ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวแค่ไหนล่ะพี่ ถ้าจะให้นอนกับแขก หนูก็คงไม่ไหว ”
“ เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงเลย คุณรันเจ้าของที่นี่เป็นลูกเจ้าของผู้มีอิทธิพลนะ ตัวแกเองก็ไม่เบาหรอก ถ้าแขกคนไหนพูดไม่รู้เรื่อง จะลวนลามเด็กในร้านทั้งที่เด็กไม่ยอม คุณรันก็จะจัดการให้ มันก็อยู่ที่ตัวเรานั่นแหละหนูนา ”
“ ค่ะพี่ ”
“ ไปแต่งเนื้อแต่งตัวไป ลองดู ถ้าไม่ไหวก็ถอยได้ ”
“ ค่ะ ” เธอรับคำก่อนรับเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้อง ไม่ถึงสองนาทีก็ออกมาจากห้องนั้น และทำให้คนที่รออยู่นอกห้องอย่างพี่เพลินอ้าปากค้าง จ้องมองร่างอวบอัดโค้งเว้าเย้ายวนกับผมดกดำที่ปล่อยยาวสยายเต็มหลังอย่างตกตะลึง
“ มันเป็นยังไงคะพี่เพลิน น่าเกลียดหรือเปล่าเนี่ย ”
“ น่าเกลียดอะไรล่ะ แกสวยเซ็กซี่มากเลยหนูนาเอ๊ย รับรองนะ แกจะต้องไปขยับเป็นเบอร์ต้น ๆ แน่ ไปเติมหน้าอีกสักหน่อยไป แต่งเองได้ใช่ไหม พี่เห็นว่าแกแต่งหน้าเก่งอยู่แล้ว ”
“ ค่ะ ” นารารับคำก่อนจะจัดการแต่งหน้า จัดแต่งเสื้อผ้าหน้าผมให้ดูดีที่สุด
ขณะที่ใกล้จะเสร็จเรียบร้อย ห้องก็ถูกเปิดออกพร้อมกับผู้ชายร่างใหญ่คมเข้มคนหนึ่งเดินเข้ามา พี่เพลินรีบกล่าวทักทายทันที
“ คุณรันมีอะไรให้เพลินรับใช้คะ ”
เป็นคุณรัน เจ้าของที่นี่ สายตาคมตวัดมองที่หญิงสาว พีอาร์คนใหม่ เธอรีบยกมือขึ้นไหว้ทำความเคารพ เขาพยักหน้ารับ
“ พร้อมหรือยัง นารา ”
“ พร้อมค่ะ ”
“ เดี๋ยวตามผมมาที่วีไอพีเล็กชั้นบนด้านหน้าเวทีซ้ายนะ ” คุณรันหมายถึงห้องวีไอพีที่อยู่ชั้นสอง เป็นห้องเล็กเหมาะสำหรับผู้ต้องการความเป็นส่วนตัว หรือที่มากันน้อย ๆ ไม่กี่คน และด้านหน้าของห้องจะหน้าต่างกระจกและม่านที่สามารถเปิดเพื่อดูโคโยตี้ได้ หรือปิดลงหากต้องการจะทำกิจกรรมอะไรที่เป็น ‘ ส่วนตัว ’
“ รับทราบค่ะคุณรัน ” หญิงสาวรับคำพลางปิดกระเป๋าเครื่องสำอางแล้วลุกขึ้นยืน พี่เพลินเอื้อมมือมาวางบนไหล่แล้วบีบเบา ๆ เพื่อให้กำลังใจ
“ โชคดีนะแก แต่ถ้าแขกทำอะไรเกินเลย ไม่ชอบมาพากลล่ะก็ แหกปากร้องดัง ๆ เลยนะ เอาขวดเหล้าทุบมันก็ได้ เดี๋ยวการ์ดเข้าไปช่วย ”
“ ไม่ต้องห่วงค่ะพี่เพลิน นางสาวนารามันนักสู้อยู่แล้ว ”
เธอบอกพี่เพลินด้วยรอยยิ้มทั้งที่ในใจมันเต้นตูมตามแทบจะทะลุออกมานอกอก
เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเรียกความมั่น ก่อนเชิดหน้า สาวเท้าเดินไปยังห้องอันเป็นจุดหมายปลายทางที่คุณรันบอกเอาไว้ ระหว่างทางก็พบกับพีอาร์คนเก่าสองสามคนที่มองเธออย่างประหลาดใจ บางคนให้กำลังใจ บางคนก็เบ้ปากมองด้วยความหมั่นใจ
แต่ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และมองแรงกลับไปสำหรับความรู้สึกด้านลบที่ส่งมา ก่อนสาวเท้าขึ้นบันได้สู่ชั้นสอง ห้อง วีไอพีซ้ายมือ
คุณรันยืนรออยู่หน้าห้อง...
- Writer
