ณ แผนกทันตกรรม โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
“ อ้ากว้างอีกนิด นิดเดียวครับ น่าน แบบนั้น ขอโทษนะครับ จะสอดใส่เข้าไปแล้ว นิดนึงน้า โอเค ขอบคุณครับ ”
ทพ. ธารเมฆา ภควัตโชติกุล หรือคุณหมอเมฆ คือชื่อเจ้าของเสียงทุ้มนุ่ม รูปร่างสูงใหญ่ ผู้เป็นทันตแพทย์หนุ่มประจำแผนกทันตกรรมพ่วงหุ้นส่วนเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้
น้ำเสียงอ่อนโยน ผสานกับดวงตาคมเข้มเจือหวานปนที่โผล่พ้นแมสก์ ไหนจะกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ ที่ลอยมาเตะจมูก สัมผัสอ่อนโยนทุกครั้งที่เขาต้องแตะ มันทำให้คนไข้อย่างเธอแทบจะหลอมละลายตายคาเตียงอยู่แล้ว
“ เจ็บไหมครับ ” คุณหมอถาม คนไข้ผู้ถูกกระทำส่ายศีรษะเบา ๆ ในขณะที่สองมือกำขอบเตียงหนังหนานุ่มไว้แน่น
“ ถ้าเจ็บให้ยกมือบอกหมอเลยนะครับ นิดเดียว เสียวนิดนึงนะครับ เก่งครับ ”
นารา หรือหนูนา คือหญิงสาววัยยี่สิบผู้ที่หมอกำลังขูดหินปูนเคลียร์ช่องปากให้ก่อนการจัดฟัน
เธอสั่นเทาไปหมด ไม่ใช่เพราะกลัวการทำฟัน แต่เพราะคุณหมอทำให้เธอใจเต้นแรง ตื่นเต้นจนแทบคลั่งกับน้ำเสียงปลอบโยนออดอ้อน สัมผัสจากมือใหญ่อันแผ่วเบาทะนุถนอม ตั้งแต่เกิดมาจนอายุยี่สิบ ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนที่ทำให้เธอหวั่นไหวได้แบบนี้
หมอเป็นหมอฟัน หมอกำลังทำฟันให้เรา ไม่ใช่อย่างอื่น ไม่ใช่..
นาราบอกตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า แต่หัวใจอันเกเรมันหยุดคิดไปทางอื่นไม่ได้จริง ๆ
เธอมาหาหมอหลายครั้งเพื่อเคลียร์ช่องปากก่อนจะจัดฟัน ความอ่อนโยนใส่ใจของคุณหมอทำให้เธอเคลิบเคลิ้ม นานวันเข้ายิ่งถลำลึก คำพูดที่ว่า
เจ็บไหมครับ เสียวนิดนึงนะครับ อีกนิดนะครับ
นั่นมันพาให้คิดเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ทำฟัน !
ภาพในจินตนาการของหญิงสาววัยเจริญพันธุ์อย่างนารา คือ คุณหมอรูปหล่อกำลังจะสอดใส่อย่างอื่นที่ไม่ใช่เครื่องมือทำวันเข้าไปในตัวเธอ ไม่ใช่ที่ปาก แต่เป็นตรงกลางระหว่างขาที่กำลังฉ่ำชื้น
เธอหลับตาพริ้ม จินตนาการถึงมือใหญ่ไล้ลูบไปบนผิวกาย ขยำคลึงเต้าตูมเต่ง พลางกระทั้นท่อนเนื้อใหญ่เข้าหา ล่วงล้ำเข้าไปในกายสาวที่ไม่เคยมีชายใดได้ย่างกรายนอกจากนิ้วน้อยๆ ที่ช่วยเหลือตัวเองในบางที
ในหัวมีภาพคุณหมอกำลังโจนจ้วง สองขาเรียวบีบเข้าหากันแน่น ให้กลีบพูสาวได้เสียดสีบี้บดติ่งกระสันเสียวที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน ยิ่งสี หัวใจก็ยิ่งเต้นแรง ภายในเต้นตุบถี่ขึ้นๆ จนรู้สึกได้ และแล้ว...
“ อ๊า ” เธอเผลอส่งเสียงครางออกมาเบาๆ ในขณะที่หมอกำลังจัดการช่องปาก
“ เสร็จแล้วครับ เก่งมาก ” คุณหมอชมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หันไปวางเครื่องมือให้ผู้ช่วยจัดเก็บ
ใช่ คุณหมอเสร็จงาน ส่วนเธอก็เสร็จเช่นเดียวกัน...