When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่12 เด็ก เจ้าของห้องตื่นก่อนแต่ยังไม่ขยับย้ายตัวไปไหน เธอแอบชะโงกหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาที่นอนพื้นลมหายสม่ำเสมอ ก่อนจะพากันนอนก็ตีสองเข้าไปแล้วทั้งที่คืนก่อนก็ทำกันหนักหน่วงเอาการแต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายหื่นกามมักมากเลย ‘เพราะเขาอ่อนโยนหรือเปล่า’ หลังจากที่รู้สึกว่าแอบมองเขานานเกินไปก็ลุกไปอายน้ำแล้วลงไปข้างล่างที่น้องชายน่าจะลงไปก่อนแล้ว “ทำอะไรเหรอ” “ผัดกระเพราหมูสับ” ณัฐดนัยตอบโดยไม่หันมามองพี่สาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง “เรียกเขามากินสิ ณัฐหุงข้าวเผื่อ” “…” เมื่อพี่สาวปิดปากเงียบเขาที่ตักกับข้าวใส่จานเสร็จจึงหันไปมอง “มีอะไรพี่ภัส” “เปล่า” “เขาเป็นใคร” “…” คนพี่อึกอักไม่รู้จะเอาคำตอบที่ไหนให้ เขาบอกให้รู้แค่ที่รู้...ซึ่งเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย กระทั่งเจ้าตัวเขามายืนที่หน้าประตูของห้องครัวณัฐดนัยจึงเก็บความสงสัยเอาไว้ “ช่างเถอะ กินข้าวกับผมกันมั้ย” “ไม่เป็นไ