When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่11 กฏของตัวเอง “ใครมาส่งน่ะพี่ภัส” พรลภัสรู้สึกผิดขึ้นมาทันทีที่เห็นน้องชายรีบออกมาหาหลังเธอหายไปหนึ่งคืนแม้จะโทรมาบอกแล้ว “ณัฐ อย่าบอกว่านั่งตรงนี้ทั้งคืนนะ” “ตอบก่อน” ดวงตากลมโตหลุกหลิกไปมาเมื่อน้องชายจ้องหน้าอย่างคาดคั้น “เพื่อน” “เพื่อนคนไหนขับรถหรูขนาดนั้น” “ได้กินข้าวหรือยัง” “ทอดไข่กินแล้ว” “โอเค พี่ไปนอนก่อนนะ” เธอเดินหนีตัดบทสนทนา ณัฐดนัยเขารู้ดีว่าถ้าคาดคั้นแล้วเธอไม่บอกก็ไม่ต้องอยากรู้ ….. ไนท์คลับหรูหราเคล้าคลอเสียงไวโอลินเบา ๆ คือที่ประจำที่พวกเขามักจะมานั่งชิลเวลาที่เบื่อแสงสี และเพลงดัง ๆ ที่ผับ “ได้ข่าวว่าลงเครื่องก็รีบไปหาเด็กคนนั้นเลยเหรอวะ” “บังเอิญเจอ” หมอนพดลพยักหน้าแต่ไม่ค่อยเชื่อเท่าไร หาเรื่องบังเอิญมากกว่า “มึงจะเก็บไว้นานมั้ย” “อะไร” “พรลภัสไง” ชนะวินทร์ขมวดคิ้วก่อนจะหันมองเพื่อนเต็ม ๆ สายตา เงียบกันอยู่นานแต่พอพูดก็เป็นเรื่องผู้หญิงของเ