ตอนที่16 กลัว นิ้วเรียวจิกที่นอนแน่นเมื่อถูกความแข็งขืนเข้าแทรกกลาง เธอไม่กล้าสบตาเลยหันหลบแต่เขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น จับคางเล็กให้หันกลับมามองซึ่งกันและกัน “มองหน้าฉันสิ” “...” “จำฉันให้ขึ้นใจ” พรลภัสดื้อกับเขาด้วยการเบี่ยงใบหน้ากลับทางเดิม ชายหนุ่มจึงสั่งสอนเธอด้วยวิธีของเขา ปึก! “อื้อ!” คนตัวเล็กถูกเขาตักตวงความสุข และในเวลาเดียวกันเขาก็มอบมันให้กับเธอด้วย แต่เป็นความสุขที่ไปไม่สุดทางเพราะเมื่อร่างบางเกร็งบิดเขาก็หยุดตอกอัดลำกาย และเมื่อเขาจะถึงปลายทางก็จัดแจงเปลี่ยนพาเธอไปตรงนั้นตรงนี้จนขาเรียวแทบยืนไม่ไหวอีกต่อไป “อื้อ น้องภัสจะไม่ไหวแล้วนะคะ” “จะเสร็จแล้ว อ่า...” ประโยคนั้นของเขาเหมือนสวรรค์ของเธอ ขอให้มันเป็นแบบนั้นจริง ๆ ลำกายขนาดเท่าแขนตอกเข้ามาจากทางด้านหลังที่เธออยู่ในท่าคลานเข่า และเขาก็ไม่ได้เป็นคนเดียวที่แตะสรวงสวรรค์ในครั้งนี้ “อ๊า...” “อื้ม... ซี้ด.