-RÜZGAR-
Yumruğumu sıkıyordum ve o kapıyı açmıştı. Evet, onu şuan kolundan tutup durdurmak istiyordum fakat böyle bir yalanın üzerine gitmesi en doğru olan şeydi... Bana neden böyle bir yalan söylediğini anlayamıyordum ve beni çok öfkelendirmişti. Aras benim kaç yıllık arkadaşım. Böyle bir şey yapması neredeyse imkansız!
Kapıyı hızla çarptığında irkildim ve dayanamayıp peşinden gittim. Tekrar kapıyı açtım ve arkasından seslendim.
" Nereye gideceksin bu saatte? " diye bağırdım ve bahçenin tam ortasındaydı.Eliyle saçlarını arkaya ittikten sonra bana döndü. Çok kötü görünüyordu. Gözleri kızarmıştı ve üzeri fazlasıyla dağınıktı. Hala ağlıyordu...
" Bilmiyorum..." diye fısıldadı ve aniden bastıran hıçkırıklarını susturmak için eliyle ağzını kapattı. O an yavaşça yutkundum ve başımı eğdim. Ç
