Vazo elimden düşüp kırıldığı an kalbim çarpmaya başladı ve kız korkarak evden çıktı. Hizmetçiler şok ben iptal.. Hepimiz öylece durmuş yerde baygın bir şekilde yatan Rüzgar'a bakıyorduk.
" Öldü mü? " dedi birisi ve yavaşça başımı salladım.
" Bunu daha önce de yapmıştım bir şey olmuyor.." diye fısıldadım kendi kendime.
" Ambulansı arayacağım ! " dedi uşaklardan birisi ve sinirlendim.
" Hayır ! Bir şeyi yok ! Hem hak etti tamam mı? Şimdi herkes buradan gitsin ve kendi işine baksın anladınız mı? "
" Ama Ilgaz hanım o hiç iyi görünmüyor.." dedi telaşla birisi.
" Bu evde başka vazolarda var.. Bilmem anlatabildim mi? Şimdi herkes işinin başına dönsün. Ben onu ayıltmasını bilirim.." dedim ve etrafımda ki herkesi kovdum. Ağlamayı kesmiştim ve üzerimde sadece öfke vardı. Daha sonra kapıyı son
