“เหรอ~ เอิ๊ก~ โอเค ได้ฉันเป็นเมียแล้วรับผิดชอบฉันด้วยนะคุณ”
“ฮะ?” พูดอะไรวะ!
“อย่าลืม รับผิด อึก! รับผิดชอบ...ฉัน อุ๊บ! อ้วก!!!”
“เวรเอ้ย! อุ๊บ” ผมกำลังจะอ้วกตามเธอแล้วครับ ยัยขี้เมาอ้วกเรียบร้อยแล้ว เธออ้วกโดยที่ไม่ฟังเสียงห้ามของผม ไม่ว่าผมจะขู่ยังไงเธอก็ไม่ฟัง แต่โชคดีที่อ้วกมันไม่โดนรถเต็ม ๆ เพราะมันมากองอยู่ในมือผมแทน แม่งเอ้ย!
“ไม่ขยะแขยงเหรอ~” เพลงขวัญเงยหน้าขึ้นแล้วก็หันมาถามผมเสียงซื่อ
“ขยะแขยง! เปิดกระจกให้ฉันเร็ว!” ผมต้องกำจัดไอ้อ้วกสีขาว ๆ ที่โคตรเหม็นคาวไปทั่วรถซะก่อน และวิธีที่ดีที่สุดก็คือเทมันออกนอกรถ
“เปิด? อ๋อ ๆๆ ได้ ๆ เปิดกระจกใช่ไหม แป๊บ ๆๆ” เพลงขวัญแม่ง ผมอยากจะบ้าตาย เธอลูบตามขอบประตูสะเปะสะปะแล้วก็กดปุ่มเปิดกระจกผมถึงได้เอื้อมตัวผ่านหน้าเธอเพื่อยื่นมือออกไปเทอ้วกทิ้ง
“s**t! ฉันทำเวรทำกรรมอะไรไว้กับเธอนักหนาวะเพลงขวัญ!” ผมขยับไปนั่งที่เดิมแล้วก็พยายามหาทิชชู่มา
