บทที่8 เด็กเอนร้อนรักNC (มีสปอยล์เรื่องณภัทร)
1378 Words
บทที่8
เด็กเอนร้อนรักNC (มีสปอยล์เรื่องณภัทร)
กัปตัน
ผมกลับขึ้นมาบนห้องก็เห็นทิชากำลังคุยโทรศัพท์อยู่จึงไม่อยากเข้าไปรบกวนและเลือกที่จะอยู่เงียบๆจนเสียงหวานๆของเธอดังมาเข้าหูผม
(บอกแล้วไงว่าอย่าโทรมาดนัยเป็นอะไรมากไหม เราเลิกกันแล้วจบกันแล้วอย่ามาวุ่นวายกันอีก!!)
(แล้วไงจะไปฟ้องแม่เรางั้นเหรอ อยากฟ้องก็ฟ้องไปเลยเราโสดมีสิทธิ์ที่จะคบกับใครก็ได้จะขึ้นรถไปกับใครมันก็เรื่องของเรา!)
เมื่อสายถูกตัดทิชาก็ตั้งสติเดินยิ้มมาหาผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้ผมอยากรู้จังว่าไอ้เวรดนัยนั่นมันอยู่ที่ไหน
"ทำไมไม่บล็อกไปเลยครับ"
"บล็อกไปเป็นสิบแล้วค่ะ ดนัยทำงานอยู่บริษัทไฟแนนซ์มีเบอร์โทรในบริษัทไม่รู้กี่เบอร์เมื่อวานดนัยตั้งใจจะมาหาที่มหาวิทยาลัยแต่เห็นทิชาขึ้นรถคุณกัปตันเสียก่อน"
ถึงขนาดมาหากันเลยเหรอวะ สงสัยผมต้องเข้มงวดเรื่องการเข้าออกมหาวิทยาลัยแล้วสิ ไม่ทันได้พูดทิชาก็เดินมานั่งบนตักผมเธอดูเป็นงานทั้งๆที่ไม่เคยผ่านใครมาก่อน
"ทิชามีความสุขมากเลยค่ะ ว่าแต่เราจะเช็กเอาท์กันตอนกี่โมงคะ" เธอถามไปอย่างนั้นแหละเธอรู้อยู่แล้วว่าที่นี่เป็นโรงแรมของเขา
"อยากกลับแล้วเหรอ ผมยังกินคุณไม่อิ่มเลยไข้ก็ลดแล้วด้วย"
เธอไม่รอให้เขาพูดต่อริมฝีปากประกบจูบอย่างเร่าร้อน เมื่อคืนเธอยอมแพ้เขาแต่โดยดีเขากินเธอดุเดือดมาก
"อื๊มม~" เสียงหวานจากลำคอของทิชาดังออกมา กัปตันรีบรวบร่างของเธอมาที่เตียงเขาหิว เขาโหย จนต้องรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก
"คืนนี้อยู่กับผมนะ"
"แต่"
"คุณอยากได้เท่าไหร่บอกมาเลย"
"มะ ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ"
ทิชาท้วงยังไงก็ไม่เป็นผลเมื่อจู่ๆแบล็กการ์ดสีดำเงาวับก็ถูกยัดมาในมือของเธอ คนตัวเล็กตาลุกวาวเขาลงทุนมากทั้งๆที่ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าของเธอเลย
"เอาไว้ใช้แลกกับการมาอยู่กับผม ผมจะเลี้ยงดูทิชาเอง ทิชาห้ามไปทำงานที่มันเปลืองตัวอีกได้ไหม"
ผมมองเข้าไปในดวงตากลมโตเธอกำลังหลั่งน้ำตาออกมาสุดท้ายก็ดึงรั้งผมไปจูบ ผมปลอบใจเธอไม่ให้เธอร้องไห้
"เด็กน้อยร้องไห้" ผมก้มไปหอมแก้มเธอทั้งสองจ้างซ้ำๆจนเธอเริ่มยิ้มออกมา "คิดมากหรือไง ผมแค่ไม่อยากให้ทิชาทำงานแบบนั้น"
"แต่ทิชาต้องส่งเงินให้ที่บ้านค่ะ ทิชาไม่อยากได้เงินของคุณกัปตันฟรีๆ"
ผมกัดแก้มป่องๆก่อนจะจูบปากไซร้คอจนเธอตัวอ่อนยวบอีกครั้ง
"อ๊าา~"
"เสียงหวานแบบนี้น้ำคงหวานมากเลยใช่ไหมครับ"
ทิชาซู๊ดปากตาลอยเมื่อถูกลิ้นเรียวปาดเลียที่กายสาว เขาขยี้ปลายแหลมลากลิ้นลงมาจนถึงร่องรักด้านหลัง เธอเสียวจนเผลอกดหัวเขาแนบลงไปแล้วกระดกเอวร่อนไปตามจังหวะที่ถูกเขามอบให้
"อู้ยยย~ เสียวจังเลยค่ะ~"
หนุ่มแว่นกระตุกยิ้มชอบใจเขาจับเธอลงมาที่ขอบเตียงเพื่อส่งความยาวขนาดใหญ่เข้าไปในโพรงสาว คนตัวเล็กแอ่นสะโพกขึ้นลงตามยิ่งเขาควงเอวเธอยิ่งคลั่ง
"อ๊าาา~ คุณกัปตัน~ ทิชาเสียววว~"
"ซี๊ดดด~ ผมก็เสียว"
พูดจบเอวหนาก็กระแทกอย่างบ้าคลั่งเธอร้องครางเสียงหลงเขาก็ยิ่งตอกเข้าตอกออกจนน้ำในโพรงสาวกระฉอกออกมา
"อ่าา~ ทิชา~"
เขาจับเธอพลิกมานอนคว่ำก่อนจะส่งความยาวเข้าไปเขาก้มลงไปดูดเลียน้ำหวานความสาวของเธออีกครั้งจากนั้นก็ฟาดฝ่ามือลงไปหนึ่งที
เพี้ยะ!!!
"อ๊ายย~" แม้จะเจ็บแต่ก็เสียว
ทิชาถูกคนหื่นกระหายเรื่องเซ็กส์จัดหนักจนแทบลุกไม่ขึ้นเธอถูกเขาจับเปลี่ยนท่าจนน้ำปรารถนาเปียกชุ่มเต็มที่นอน สุดท้ายทั้งสองก็ต้องเปลี่ยนบรรยากาศขึ้นมาดื่มด่ำบนชั้นดาดฟ้าที่ถูกตกแต่งสวยงาม
"กว่าแม่บ้านจะทำความสะอาดเสร็จก็เป็นชั่วโมง ทิชาหิวไหมครับ"
"ไม่หิวค่ะ ทิชายังจุกอยู่เลย^^"
"พูดแบบนี้มาลองบนดาดฟ้าบ้างดีไหมครับ"
"ฮะๆๆ คนหื่น"
วันต่อมา
ทิชาลงมาจากรถของกัปตันแต่เขาไม่ได้ลงมาส่งเธอเพราะต้องรีบกลับไปเปลี่ยนรถเพื่อมาสอนในช่วงบ่าย เขายังไม่ยอมเปิดเผยตัวตนว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใคร
"แหมมม คอแดงมาเลยนะยะ!' ผักบุ้งยิ้มหน้าบานยิ่งเพื่อรักเล่าเรื่องราวให้ฟังว่ากัปตันไม่อยากให้เธอทำงานแล้วผักบุ้งยิ่งชอบใจ "จะบอกให้นะว่าในกลุ่มสามหนุ่มเนี่ย คุณกัปตันดีที่สุด คุณนนท์ชั่วมาก คุณณภัทรชั๊วชั่ว!"
"นั่นสิตอนที่คุณณภัทรจ้างฉันไปนั่งคุยด้วยตอนแรกเขาบอกพร้อมจ่ายหนักถ้าขึ้นเตียงกับเขาแต่ฉันยืนยันว่าไม่มีทางเขาเลยยอมนั่งฟังฉันร้องเพลงให้ฟังจนครบเวลา ฮะๆๆ"
"แล้วแกคิดว่าไงจะตกลงปลงใจกับคุณกัปตันไหม รวยนะแถมยังแสนดีอีก"
"เรื่องนั้นไม่รู้ว่ะแต่เขาให้แบล็กการ์ดฉันมาด้วยนี่ไง"
"โห!! เปย์สุดๆ"
ด้านกัปตันเขารีบขับรถไปยังเต็นท์รถมือสองของนนท์เพื่อนเปลี่ยนเอารถของตัวเองอีกคันที่มาฝากไว้ เขาเปลี่ยนเสื้อสูทเซตผมใหม่แล้วขับรถวนกลับไปมหาวิทยาลัยอีกครั้งแต่ครั้งนี้เขาต้องผ่านตึกบริหารเลยได้เห็นทิชานั่งคุยกับนักศึกษาผู้ชายอยู่ด้านล่าง
เด็กพวกนั้นมันเป็นใครขี้เหร่ชะมัดไม่มีใครหล่อสู้เขาได้เลยสักคน
อาการหลงตัวเองน่าจะติดมาจากณภัทร วันนี้เขาต้องเจอกับณภัทรที่นี่เพราะเด็กในปกครองของณภัทรก่อเรื่องเอาไว้ มาถึงห้องทำงานเขาก็พบเพื่อนรักนั่งรออยู่ที่โต๊ะทำงานโดยมีเด็กในปกครองยืนกระต่ายขาเดียวอยู่ตรงหน้า
"มาสักที-_-"
"เออ เหนื่อยมากกูยังไม่อยากให้ทิชารู้ว่ากูเป็นใคร"
"พะแพงเล่ามาว่ามันเกิดอะไรขึ้น-_-" กัปตันทำหน้านิ่งมองนักศึกษาปีหนึ่งที่แต่งตัวผิดระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้า
"พะแพงเดินมาซื้ออุปกรณ์ที่ร้านค้าที่ตึกวิศวะแต่รุ่นพี่คิดว่ามาอ่อยผู้ชายเลยมาหาเรื่องพะแพง มองกันไปมองกันมา ด่ากันไปด่ากันมาก็เลยตบกัน"
"เรื่องแค่นี้ต้องตบด้วยหรือไง รู้ไหมว่าพะแพงมีปัญหาแบบนี้เจ็ดครั้งแล้วนะ"
"ใช่ค่ะ"
"ตามกฎต้องถูกพักการเรียนนะ"
"โอเคค่ะ พักเลยไหมคะพะแพงจะได้กลับบ้านพร้อมคุณปะป๊าเลย" สาวสวยลุคสก๊อยเกิร์ลไทยแลนด์หันไปขยิบตาให้ผู้ปกครองที่นั่งมองเธออยู่บนโต๊ะทำงานของกัปตัน
"พะแพงไม่เสียดายเวลาบ้างเหรอ คะแนนการเรียนก็ไม่ดีเพื่อนก็แทบจะไม่มีแต่พะแพงยังไม่ปรับตัวอีก พะแพงควรปรับปรุงตัวเองบ้างนะ"
"มึงพูดถูก พะแพงถึงเธอจะเป็นหลานสาวแม่นมของฉันแต่ถ้าไม่เอาไหนแบบนี้ฉันก็ไม่เอาไว้เหมือนกันนะ" ณภัทรเดินมายืนอยู่ตรงหน้าของพะแพงสายตาของทั้งสองจ้องมองกันไม่ลดละ
"ก็เอาไปหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอคะ"
"โอ๊ะ! นี่มึงกินเด็กกว่ากูอีกเหรอไอ้ณภัทร"
ณภัทรกัดฟันกรอดเขาจับแขนของพะแพงได้ก็ลากออกจากห้องทำงานของกัปตันทันที เธอพูดอะไรไม่เข้าเรื่องอีกแล้วสอนไม่จำ!!
--------------------------------
วันนี้ได้หยุดพักแต่ก็มานั่งเขียนพล็อตนิยาย เรื่องต่อไปที่จะเปิดคงเป็นเรื่องของณภัทรแต่ขอปิดเรื่องเรียวมะก่อนนะคะ
- Writer
