“รอนานไหมที่รัก” ยักษ์ลงจากรถมาเปิดประตูรถให้ฉัน จริง ๆ เปิดเองได้ ไม่ได้ง่อย และไม่ได้ขอร้องให้ลงมาด้วย ตกลงเขาอยากจะประกาศให้คนรู้มากใช่ไหม
“จะลงมาเปิดให้ทำไม” เข้ามานั่งในรถฉันก็รีบถาม
“ดูแลแฟน”
“ไหนว่าเป็นความลับ”
“ไหนบอกให้เป็นไอ้ไทม์ เป็นไอ้ไทม์ก็ต้องดูแลเธอแบบนี้สิ”
“คำพูดคำจา”
“หิวไหม”
“นิดหน่อย”
“เดี๋ยวเราไปกินที่ห้างกันนะ”
“ไปห้างไหน”
“ไปอีกอำเภอแล้วกัน น่าจะเจอคนรู้จักยาก”
“ได้ นายวางแผนมาแล้วนี่ ฉันขัดได้เหรอ”
“น่ารักมาก ฉันคิดถึงเธอที่สุด” ใบหน้าหล่อ ๆ โน้มเข้ามาใกล้และหอมแก้มฉัน
“รีบไปเถอะน่า เดี๋ยวได้กลับห้องช้า ฉันมีรายงานต้องส่งด้วย”
“เดี๋ยวเค้าช่วย”
“ช่วยอยู่เฉย ๆ แล้วไม่งอแงจะดีมาก”
“อยากจูบเธอจัง”
“พอแล้วน่า เราไปกันได้แล้ว” ถึงฉันจะบอกแบบนั้นแต่ยักษ์ไม่ได้ฟังฉันเลย เขาโน้มมาประกบริมฝีปากของเราแนบกัน ดูดริมฝีปากบนฉันหนึ่งทีแล้วขยับตัวนั่งที่เดิม
“ฉันรั
