When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“…พี่รามเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” ญาณินถามคนตรงหน้าที่อยู่ๆ สีหน้าก็ตึงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “เปล่าค่ะ ตกลงคุณณินไม่โกรธไอ้ทายนะคะ” สีหน้าคนถามผุดรอยยิ้มจางๆ แต่การที่มีหนุ่มหล่อถึงสองคนมาเล่นกับใจเธอแบบนี้ ญาณินเลยไม่ลังเลที่จะบอกออกไปตรงๆ “ที่จริงไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เลยค่ะ แต่จะพยายามเข้าใจในสิ่งที่พี่รามบอกนะคะ” “ขอบคุณมากเลยนะคะ เพราะคุณณินเป็นคนน่ารักแบบนี้หรือเปล่านะไอ้ทายมันเลยต้องส่งผมมาแม้มันจะไม่ว่างก็ตาม” ญาณินมองคนพูดจาคะขาอย่างหลงใหล ผู้ชายกลุ่มนี้ใครๆ ก็รู้ว่าหน้าตาดีกันทุกคน พวกเขามีเสน่ห์กันมาก ออกจะเจ้าชู้และเข้าหาได้ไม่ยากก็จริง แต่มันจะมีสักกี่คนที่ผู้ชายกลุ่มนี้จะให้ความสนใจจริงๆ ญาณินกำลังคิดว่าเธออาจจะเป็นหนึ่งในนั้น ต่อให้เพทายจะสนใจเธอเพราะอยากซื้อที่ดินที่เธอถือกรรมสิทธิ์อยู่แบบนั้นก็เถอะ ยอมรับว่าลึกๆ เธอคาดหวังอะไรที่มากกว่านั้น การได้สานสัมพันธ์กันต่อคือสิ่งที่เธ