When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ปกติเรื่องแบบนี้มึงไม่พึ่งตัวช่วยไม่ใช่เหรอวะแล้วครั้งนี้เป็นบ้าอะไรไม่ทราบ” นิรามสบตากับไอ้เสือที่ปกติลากเหยื่อไปขย้ำเป็นว่าเล่น ทั้งที่กับคนนี้ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา สาวสวยที่เป็นถึงลูกสาวเจ้าของที่ดินที่มันอยากได้ น้องเขาชอบมันมากอีกต่างหาก ก็เคยบอกไปแล้วว่าจัดให้งามๆ สักครั้งสองครั้งเขาก็ยอมขายที่ให้แล้ว ก็บอกไปแล้วตั้งนาน แต่ไอ้เวรนี่มันกลับลีลา งงจัดว่ามันติดเรื่องอะไร ทำไมไม่ทำให้มันจบๆ ไปสักที “มึงก็รู้ว่าเขาชอบกู กูกลัวพลาด” คนบอกยกมือขึ้นลูบใบหน้า เห็นมันทำหน้าสยองแล้วอดขำไม่ได้จริงๆ “กลัวเขารวบหัวรวบหางว่างั้น” “แค่คิดก็สยอง ใครว่ากูจะยอมให้รวบวะ ฝันไปเถอะ” “แล้วยังไง เลยต้องมาให้กูรับจบแทนว่างั้น?” “อ่า ช่วยหน่อย สวยนะขอบอก แต่เอ๊ะ… ไม่สวยเท่าคนในห้องนะ” เพทายหรี่ตามองคนสวยที่อยู่ด้านใน หน้าสวย ผิวขาวเหมือนน้ำนม ไอ้พี่เสือลงทุนหน้าดู พามาเปิดวิลล่าของตัวเองเฉยเลย “กูก็ว่