KILLER DARK 4
1212 Words
“ตอนนี้เราจะไปไหนกันเหรอ” นับอึดอัดแทบจะเป็นบ้าตายอยู่แล้วเพราะตั้งแต่ขึ้นมาบนเครื่องเขาก็เอาแต่ดื่มเหล้าไม่หยุดและไม่สนใจเธอเลย
“อึกๆๆ ...ทำไมไม่รับสายวะ”
เธอนั่งฟังเขาพึมพำกับโทรศัพท์ตัวเองมาเกือบชั่วโมง
ไม่มีทีท่าว่าจะหันมาตอบคำถามของเธอเลย
...เขาทำเหมือนเธอเป็นอากาศอย่างนั้นแหละ
“คุณเหยี่ยวครับอีกสองชั่วโมงถึงที่หมาย” นับอ้าปากค้างมองความสองมาตรฐานของเหยี่ยว เขาหันไปพยักหน้าให้ลูกน้องแล้วเมินคำถามเธอเนี่ยนะ!!!
“นี่นาย!! ฉันถามอ่ะตอบฉันบ้างได้มั้ย”
เหยี่ยวเหล่ตามองนับก่อนจะเลิกคิ้วให้
“...พูดมาดิฟังอยู่”
“ฉันถามว่าเรากำลังจะไปไหนกัน”
“บ้านฉัน ...ส่วนเธอก็แยกไปหลังจากลงเครื่องได้นะ”
“ฉันจะไปไหนได้ล่ะ เงินก็ไม่มีไม่รู้ด้วยว่าอยู่ที่ไหน”
“งั้นก็สงบปากสงบคำ ...นั่งเงียบๆฉันจะคุยกับแฟน”
นับกรอกตามองบนอย่างหมั่นไส้ คนห่ามๆแบบนี้มีแฟนด้วยเหรออยากรู้ว่าใครหลงผิดมาเป็นแฟนเขานะ
...คงจะทำบุญมาน้อยแหงๆ
“รับแล้ว!! ...หายไปไหนมาอ่ะโทรไปเป็นร้อยสายไม่รับเลย”
น้ำเสียงอ้อนๆของเหยี่ยวทำเอาร่างบางที่นั่งเงียบๆอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามขนลุกซู่
(ทำงานไงเหยี่ยว น้ำทำงานอยู่นะคะสุดหล่อไม่กวนกันแบบนี้สิ)
...เอ๊ะ เสียงนั่นมันคุ้นมาก คุ้นเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
“ก็น้ำเล่นไม่รับสาย ไม่ยอมมาเจอกันเลยนี่
...กว่าเหยี่ยวจะได้พักร้อนมามันยากนะครับ” หัวใจของเขาพองโตทุกครั้งที่ได้คุยกับผู้หญิงคนนี้
(ก็ลามาตอนที่น้ำทำงานหนักพอดีนี่นา ...งั้นเอาไว้รอบหน้าน้ำบินไปหาเหยี่ยวบ้างดีกว่าเนอะ)
“โอเคครับจะตั้งตารอเลย”
(งั้นแค่นี้ก่อนนะ บายค่ะ
...ติ๊ด!) ยังไม่ทันที่เขาจะได้บอกลาเลยสายน้ำก็รีบวางสายไปก่อนจะส่งข้อความมาว่าเดี๋ยวโทรหา
NUB ON
“แฟนนายน่าจะสวยนะ ...แต่ว่าเสียงคุ้นจัง”
ฉันลองแกล้งๆถามเขาไปเรื่องแฟนสาวสุดน่ารักที่เขาคุยอยู่เมื่อกี้
ก็ไม่อยากจะว่าแดกดันอะไรหรอกนะแค่พอฉันพูดชมแฟนของเขาเท่านั้นแหละ
...ยิ้มแก้มบานไปสามบ้านเลย
“สวยดิเป็นนางแบบ นิสัยโคตรดี
โคตรน่ารัก ...และที่สำคัญรักฉันแค่คนเดียวด้วย”
โอ้โห หลงแฟนอะไรขนาดนี้เนี่ยอยากจะรู้จริงๆว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน
“ขอดูหน้าหน่อยได้มั้ย”
“ยุ่งน่ายัยเปี๊ยก ...เป็นเด็กก็ไม่ควรมายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่”
“ฉันไม่เด็กแล้วนะ ...ไม่เด็ก!”
“ก็เห็นอยู่ว่าเด็ก หึ!”
หนอย!! ไอ้คนบ้านี่ยังจะมาทำหน้าสบประมาทฉันอีกนะ
หงุดหงิดชะมัด
“อย่าทำปากยื่นแบบนั้นขอร้องล่ะ ...ไม่สวยอยู่แล้วยิ่งทำยิ่งขี้เหร่เลยนะเธอ” ฉันอึ้งกับความปากหมาของเขาจริงๆนะให้ตายเถอะ ขนาดฉันนั่งอยู่เฉยๆยังโดนเขาแขวะอีก
“ปากจัดจริงๆผู้ชายบ้าอะไรเนี่ย”
.
.
.
“ถึงแล้วลงมาดิ ...ยกของไปเก็บด้วย”
เขาโยนกระเป๋าเสื้อผ้าให้ฉันถือส่วนตัวเองก็เดินตัวปลิวเข้าบ้านหลังใหญ่โดยไม่หันมามองเลย
พวกลูกน้องของเขาก็ทำท่าอึกอักเหมือนจะเข้ามาช่วยแต่ก็กลัวโดนทำโทษ
“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูยกเข้าไปเอง” กระเป๋าใบโตสามใบไม่รู้ว่าแบกอะไรเข้าไปบ้างทำไมมันถึงหนักแบบนี้นะ
“หายหัวไปเลยนะมึงอ่ะ ให้ลาพักร้อนไม่ใช่อู้งานเดี๋ยวกูจะหักเงินมึง”
เสียงใครน่ะที่คุยกับเขาอยู่ ฉันลากกระเป๋ามาถึงหน้าบ้านอย่างยากลำบากก่อนที่จะเข้าไปเห็นช็อตเด็ดพอดี
“คิดถึงจังไม่กลับบ้านตั้งหลายวัน” ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เขาโทรคุยเมื่อกี้เหรอทำไมสวยขนาดนี้เนี่ย
“เอ่อ ปล่อยผมก่อนดีกว่านะครับ
ผมไม่อยากโดนสิงห์ฆ่าเอา”
“นั่นใครวะ ...เมียเหรอ?” ทุกสายตาจ้องมาที่ฉันกันหมดไม่เว้นแม้แต่แฟนของเขาที่ยืนกอดเอวแบบแนบแน่น
“ใช่ก็บ้าแล้ว เก็บได้ข้างทาง
...คนอย่างกูไม่มีทางมีเมียง่ายๆหรอกครับ”
“ชื่ออะไร น่ารักจัง
ทำอื้อๆๆๆๆ...”
“อ่า เมียพี่ท้องแล้วก็มีอาการแปลกๆยังไงก็ตามสบายนะ
เมียจ๋านอนได้แล้วเดี๋ยวลูกง่วง” แล้วเขาก็ช้อนตัวผู้หญิงคนนั้นขึ้นห้องไปท่ามกลางสายตางุนงงของฉันและผู้ชายที่ชื่อเหยี่ยว
“นั่นไม่ใช่คนที่นายคุยเมื่อกี้เหรอ” มันก็ออกจะดูล้ำความเป็นส่วนตัวไปนิดหน่อยแต่ว่าฉันก็อยากรู้จริงๆนะ
เพราะถ้าเมื่อกี้ไม่ใช่แฟนแล้วทำไมเขาถึงได้ยิ้มอ่อนโยนแบบนั้นได้ล่ะ
“เหอะ เด็กนั่นชื่อดอกรักเป็นเมียสุดหวงของไอ้สิงห์
อย่าไปทำให้มันไม่พอใจนะไม่งั้นมันฆ่าปาดคอเธอทิ้งแน่”
“ฉันไม่ใช่พวกชอบสร้างปัญหาซะหน่อย”
“เหรอ!!!”
NUB OFF
“เออ แล้วคืนนี้จะให้น้องเขานอนที่ไหนวะ”
สิงห์ยืนมองทั้งคู่เถียงกันไปมาสักพักละ เหมือนจะเป็นมวยถูกคู่ว่ะแถมน้องเขาก็สเปคไอ้เหยี่ยวเลย
น่ารัก แก้มป่อง
ตาโต ยิ้มหวาน
...ครบ!!!
“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ พี่ไปส่งหนูหน่อยได้มั้ยคะ”
สิงห์ขยับตัวออกห่างรัศมีการแตะต้องตัวเพราะกลัวว่าถ้าเมียรักลงมาเห็นก็จะงานเข้าไปอีก
“เมียพี่ดุ น้องอย่าโดนตัวพี่จะดีกว่า
...เปิดห้องใหม่ให้น้องเขาก็ได้นี่หว่าไอ้เหยี่ยว”
สิงห์มองหยั่งเชิงเหยี่ยวว่ามันจะตอบแบบไหนและคำตอบของมันก็ไม่ได้ทำให้เขาแปลกใจเลย
“เปิดห้องใหม่ทำไม เปลือง!
...ให้ยัยนี่นอนกับกูนี่แหละ เธอมานี่!”
เหยี่ยวลากร่างบางเข้าไปในห้องนอนโดยมีสายตาของพวกลูกน้องในบ้านแอบมองกันตาเป็นมัน
“เปลี่ยนใส่ชุดนี้แล้วนอนในห้องนี้แหละ ฉันจะออกไปนอนโซฟาเอง” เหยี่ยวววางชุดของตัวเองไว้ที่ปลายเตียงของเขาก่อนจะขนหมอนกับผ้าห่มไปวางไว้ที่โซฟาข้างนอก
“อี๋ นายใส่แล้วใช่มั้ยอ่ะมีตัวอื่นมั้ย
...โอเคๆก็ได้ไม่เรื่องมากเจ้าค่ะ” นับอาบน้ำออกมาพร้อมกับเสื้อสีขาวโคร่งตัวใหญ่กับผ้าพันรอบเอวเพราะกางเกงที่เขาให้มามันใส่ไม่ได้
“มันใส่ไม่ได้อ่ะ นายจะทำอะไรเนี่ย!!
มันเจ็บนะ” เหยี่ยวคุกเข่าแล้วกระชากกางเกงขึ้นมาจนบาดผิวขาวของเธอเป็นรอยแดง
เสียงร้องโอ๊ยดังเป็นระยะๆ จนพวกลูกน้องจินตนาการกันไปไกล
“ยัดเข้าไปทีเดียวสิวะ!!”
“ก็มันยัดไม่ได้โว๊ย!!! มันเจ็บ!!!”
- Writer
