“เฮ้ย เป็นไรอ่ะ หน้าเครียดเชียว ...เมื่อกี้เราขอโทษนะที่ทำให้เธอถูกแฟนเข้าใจผิดแล้วเจ็บมากมั้ย?” ฉันส่ายหน้าก่อนจะหันมองคิรินใกล้ๆ ฉันอยากรู้ว่าคำขอโทษของเขามันออกมาจากใจจริงๆหรือเปล่า
...หรือแค่พยายามจะเล่นเกมส์กับเหยี่ยว
“นายรู้สึกผิดจริงๆใช่มั้ย?” คิรินถอนหายใจก่อนจะพยักหน้าออกมา
“อืม รู้สึกผิดจริงๆตอนแรกฉันแค่จะแกล้งยั่วแฟนเธอเล่นเฉยๆแต่พอเธอเจ็บตัวแบบนี้ ...ฉันก็รู้สึกไม่สนุกแล้ว”
“อืม คราวหลังก็อย่าทำอีก” ฉันตอบคิรินกลับไปเสียงเรียบแต่ไม่ใช่เพราะโกรธเขาหรอก ฉันแค่กำลังคิดเรื่องนั้นอยู่ต่างหาก
“เธอโกรธฉันมากเลยสินะ ขอโทษจริงๆฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่โกรธแล้ว ...โฟกัสที่การประกวดดีกว่านะ”
NUB OFF
หมับ
“อ๊ะ เจ็บ” เหยี่ยวคว้าแขนนับให้เดินตามเขาไปอีกห้องนึง ตลอดการประกวดเขายืนมองเธออยู่ข้างหน้าเวทีแต่ว่านับจะทำเหมือนกับเขาไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น
เขาแค่อยากอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อก
