ตอนที่ 3 ห้องน้ำชาย
1160 Words
×PHARAOH PART×
"หึ!!เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่ ยัยตัวแสบ"ผมเดินมาที่รถแล้วหยิบเศษแก้วที่กระจายอยู่ที่เบาะไปทิ้ง แล้วขับรถมาที่สนามแข่งรถ
×สนามแข่งรถ RAOH×
"ไอ้ดินไอ้ไฟ เอารถไปใส่กระจกให้หน่อย"ผมเดินเข้ามาในออฟฟิศแล้วโยนกุญแจรถให้ไอ้แฝดลูกน้องคนสนิท ที่รับหน้าที่ดูแลทุกอย่างในสนามแข่งนี้
"กระจกเป็นอะไรอ่ะเฮีย เมื่อเช้าผมยังเช็ดมันอยู่เลยนะ"
"มีหมาเอาหินมาทุบ บอกช่างด้วยนะว่ากูขอด่วนๆพรุ่งนี้กูจะใช้รถ"ผมพูดจบก็เดินขึ้นมาด้านบนที่เป็นห้องทำงาน โชคดีที่สนามของผมมีอู่ซ่อมรถแบบครบวงจรอยู่ในตัว ไม่งั้นถ้าใช้ร้านข้างนอกคงต้องรอหลายวัน แต่จริงๆผมจะใช้รถคันอื่นก็ได้ แต่ผมไม่อยากใช้ผมอยากขับคันนี้ไปเอาคืนคนที่ทำให้มันแตก
×PLOYNARA PART×
+FINNDI คลับ+
เคร้ง/// เสียงช้อนกระทบจาน
"ห๊ะ!!อะไรนะ แกทุบกระจกรถพี่ฟาโรห์"เพื่อนของฉันวางช้อนลงพร้อมกันแล้วอ้าปากค้าง ทุกคนดูตกใจกับสิ่งที่ฉันทำมากๆ
"อืม..ช่วยไม่ได้อยากมาขวางทางฉันเอง แถมยังกวนประสาทไม่ยอมถอยรถให้ฉันอีกเดินเข้าไปเรียนเฉยเลย แล้วแกคิดดูถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ไม่ต้องรอยันเย็นเลยหรอกว่าเขาจะเรียนเสร็จ"ฉันเชิดหน้าแล้วยกมือขึ้นกอดอก เหมือนมันไม่ใช่เรื่องใหญ่
"แต่ที่แกทำมันก็เกินไปป่าวว่ะ ทุบกระจกรถเลยนะเว้ย พี่เขาแจ้งความเอาผิดแกได้เลยนะ"
"แจ้งก็แจ้งสิ เดี๋ยวฉันให้เฮียเพรชจัดการให้ก็จบ"
"จ้า เรื่องนั้นอาจจะจบ แต่อย่าลืมว่าเราต้องเข้ากิจกรรมรับน้องอีก1เทอมนะ แล้วพี่ฟาโรห์ก็เป็นคนคุมกิจกรรมนี้ แล้วแกว่าเฮียเพรชจะช่วยแกได้อีกไหม"ริต้ากับพวกเพื่อนๆมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว
"เออ!!ว่ะ ฉันลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย"อยู่ๆสมองฉันก็พึ่งประมวลได้ว่าฉันต้องเข้ากิจกรรมรับน้อง ซึ่งเมื่อวานมันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าพี่ฟาโรห์เป็นเฮดว๊าก ชีวิตต่อจากนี้ของฉันต้องไม่สงบสุขแน่ๆ
"แกนะแก ทำอะไรไม่คิดเลย"พราวน์พูดอย่างเอือมระอาในความใจร้อนของฉัน จริงๆวันนี้แค่เรียกรถยกมายกก็พอแล้ว แต่ด้วยความโมโหของฉันดันเอาหินไปทุบกระจกรถพี่เขาจนแตกแล้วยื่นมือเข้าไปปลดเบรคมือ
หลังจากที่เริ่มรู้สึกผิด ฉันก็ยกแก้วไวน์ขึ้นกระดกไม่ยั้ง ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าพรุ่งนี้ต้องเจอกันที่มหาลัยฉันจะทำหน้ายังไง จะเข้าไปขอโทษมันก็ไม่ใช่ฉัน จะประกาศเป็นศัตรูไปเลยสถานะของฉันตอนนี้มันก็ยังไม่พร้อม
"พะ...พวกแก ฉานนน ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ฉันวางแก้วไวน์แล้วลุกขึ้นยืน อยู่ๆภาพตรงหน้าก็หมุนเป็นวงกลมจนฉันต้องนั่งลงไปใหม่
"ไหวไหมพลอย ให้ฉันพาไปไหม"ริต้าที่ดูจะมีสติที่สุดเข้ามาประคองฉันไว้
"ม้าย..ต้อง ฉานไปเองได้"ฉันพูดแล้วยืนขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้ดีที่โลกไม่หมุนแต่ก็เอียงๆนิดๆ ฉันเอาแขนพราวน์ออกแล้วพยายามเดินไปเอง ผับนี้ฉันมาตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว หลับตาเดินไปยังได้เลย
ฉันเดินมาถึงห้องน้ำด้วยความทุลักทุเล และด้วยความที่ผับนี้ค่อนข้างเป็นที่นิยมทำให้คนมาใช้บริการจำนวนมาก ห้องน้ำทั้งสองฝั่งก็เต็มไปด้วยผู้คน
"โอ๊ย!!!! ปวดฉี่โว๊ยยยย"ฉันยืนโวยวายอยู่หน้าห้องน้ำ ต่อแถวมาตั้งนานแล้วแต่ก็ยังไม่ไปไหนเลย จนฉันจะอั้นไม่ไหวแล้ว แต่จู่ๆสายตาของฉันก็หันไปเห็นห้องน้ำชายที่ไม่มีแม้แต่คนเดินผ่าน ฉันยืนลังเลและสังเกตการณ์ไปด้วยจนห้านาทีผ่านไปก็ไม่มีทั้งคนเข้าและคนออก แสดงว่าฉันเข้าได้
และขาฉันมันก็ดันไวกว่าความคิด เพราะจากนั้นไม่นานฉันก็เข้ามาในห้องน้ำนี้สำเร็จ
"โง่ยืนต่อแถวอยู่ตั้งนาน อ่าาาา สบายยย"ฉันปลดปล่อยไวน์เกือบสามขวดที่กินมาตั้งแต่หัวค่ำออก พอรู้สึกสบายตัวก็ลุกขึ้นแล้วกำลังจะออกจากห้องน้ำ แต่ทว่า...
"แค่เรื่องที่จอดรถถึงขนาดทุบกระจกรถมึง แสดงว่ารวยไม่เบาเลยนะ ฮ่าาาาา"
"เกี่ยวอะไรกับรวยไม่รวยว่ะ กูว่าแม่งบ้า"
"เกี่ยวดิว่ะ ใครๆก็รู้ว่ารถที่มึงขับราคาตั้งเกือบ10ล้าน ถ้าไม่รวยจริงเขาไม่กล้าทุบหรอก เชื่อกูดิ"
"กูไม่สนใจหรอกว่าจะรวยจะจน กูสนแค่ว่ากูต้องเอาคืน และจะเอาคืนให้คุ้มกับกระจกรถกูที่เสียไปเลยคอยดู"
ฉันนั่นเงียบฟังเสียงผู้ชายสองคนคุยกัน และจากที่เก็บข้อมูลมาทำไมมันรู้สึกคุ้นๆเหมือนเรื่องของฉันก็ไม่รู้ และจากน้ำเสียงที่ฟังก็รู้สึกคุ้นๆหู แต่ก็หวังว่ามันจะไม่ใช่นะ
ฉันนั่งซักพักเสียงสองคนนั้นก็ค่อยๆหายไป สงสัยจะออกไปแล้วฉันเลยเดินออกไปบ้างก็ไม่เจอใคร ห้องน้ำชายนี่ดีจริงๆคนเข้าไม่เยอะคิวก็ไม่ต้องต่อ ว่าแต่พอเอาน้ำในร่างกายออก ฉันก็เริ่มง่วงอยากจะนอนขึ้นมา
"กลับเลยดีกว่า"
โชคดีที่ก่อนฉันจะเดินมาห้องน้ำ ฉันหยิบกระเป๋าติดมาด้วยเลยไม่ต้องเดินกลับไปที่โต๊ะ ไม่งั้นคงยาวเพราะพวกมันคงไม่ยอมให้ฉันกลับง่ายๆ ฉันเดินโซเซออกมาจนถึงลานจอดรถ แต่ก็ดันจำไม่ได้ว่าจอดรถเอาไว้ตรงไหน รถสมัยนี้ก็หน้าคล้ายๆกันไปหมด ฉันเลยหยิบกุญแจรถออกมาแล้วเดินกดไปทั่วเลย กะว่าถ้าคันไหนดัง ก็แสดงว่านั่นคือรถของฉัน..
//ติ๊ด ๆ//
"อ๊าาา เจอล่ะ บีเอ็มสีขาวรถฉันเอง"
ฉันยิ้มแล้วเดินมาที่รถ สงสัยวันนี้ฉันจะเรียนทั้งวันแล้วไหนจะดื่มตั้งแต่หัววันอีกทำให้ร่างกายของฉันง่วงมากๆ ฉันเลยเดินขึ้นไปที่หลังรถแล้วกะว่าจะนอนซักงีบก่อนกลับบ้าน
"เฮียเพรชเลือกรถดีจัง แค่กดปุ่มปลดล็อครถก็เปิดแอร์ให้อัตโนมัตเลย"ฉันนึกของคุณพี่ชายก่อนจะหลับไป..
- Writer
