ในขณะที่ทานอาหารกลางวันร่วมกันอยู่ที่ห้องอาหารส่วนตัวของผู้บริหารของโรงงาน กานดาก็ถามลูกสาวขึ้นมาด้วยความสงสัย “วันนี้ทำไมอยู่ทานข้าวกับพ่อแม่ได้ล่ะ” “พี่ภัสเขามีประชุมด่วนค่ะเลยไม่ได้มารับ” “ไม่ใช่ว่าแกล้งลูกอีกแล้วนะ” ฝ่ายพรศักดิ์พูดขึ้นมาลอยๆ เขายังคงไม่เชื่อใจคนที่เคยทำร้ายครอบครัวของตนเอง “คุณค่ะ ฉันพูดจริงๆ นะ ถ้าหากลูกเรากับเขาเข้ากันได้แล้วจริงๆ ฉันก็อยากให้คุณสนับสนุนลูกของเรา คิดดูสิคะถ้าหากลูกต้องหย่ากับเขาจริงๆ ใครล่ะจะมาแต่งงานกับแม่ม่ายที่เคยมีลูกมาก่อนคุณต้องคิดถึงข้อนี้ด้วยนะคะ” กานดาโพล่งสิ่งที่เก็บงำในใจออกมา ทำให้ทั้งพรศักดิ์และพรนับพันถึงกับนิ่งอึ้งไป “ฉันไม่อยากให้ลูกต้องกลายเป็นไม่แบบนั้นจริงๆ อีกอย่างฐานะเขารวมถึงอิทธิพลทางธุรกิจก็ช่วยส่งเสริมครอบครัวเราได้ ทำให้ลูกของเราอยู่อย่างสุขสบายแบบนี้จะไม่ดีกว่าเหรอ ข้อเสนอที่เขายื่นมาถ้ามองดีๆ ฝ่ายเราได้เปรียบเห็นๆ เก