@โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง
“ทำไมหนูต้องมาที่นี่ด้วย” พะพายพูดขึ้นขณะที่เดินถือข้าวของเครื่องใช้มาพร้อมกับภาคภูมิ
“ฉันมีธุระต้องไปจัดการ เพราะฉะนั้นเธอต้องมาเฝ้านายแทนฉัน”
“ทำไมต้องเป็นหนูด้วย แล้วคนอื่นๆ ล่ะ”
“คนอื่นๆ ฉันให้เฝ้านอกห้อง ส่วนเธอเข้าไปเฝ้าในห้องเผื่อนายต้องการเรียกใช้”
ภาคภูมิพูดกับพะพายมาจนถึงห้องผู้ป่วย เด็กสาวมองชายฉกรรจ์ในชุดสูทสีดำที่ยืนเรียงกันอยู่หน้าห้องหลายสิบนาย ก่อนจะเดินตามภาคภูมิเข้าไปภายในห้อง ซึ่งปรินทร์กำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นอยู่บนเตียงด้วยชุดคนไข้ของโรงพยาบาล
“ผมเข้าไปเช็กของที่โกดังแล้ว..ทุกอย่างเรียบร้อยดี” ภาคภูมิเดินเข้าไปพูดกับเจ้านายหนุ่มเสียงเบาราวกระซิบ หากว่าไม่ต้องการให้เด็กสาวได้ยิน “ส่วนพวกที่มาดักยิงนาย คุณเรติกาน่าจัดการเรียบร้อยแล้ว ส่วนตัวบงการผมจะสืบหาตัวอีกที”
ปรินทร์พยักหน้ารับรู้
“คืนนี้มีส่งของให้ลูกค้าคนสำคัญ นายจะให้ผมไปเลื่อนนั
