UNEDITED
CHAIRA
We are back in the road after our dinner. This time nawala ang tensyon sa loob ng sasakyan dahil sa mga ngiti na makikita namin sa labi ni Rosalia. Ako na ulit ang nagdrive habang nakikinig sa kwentuhan ng dalawa.
Hour and half later, we enter the our town. From the border, 40 minutes pa at marating namin ang bayan, and another 50 minutes bago namin marating ang hacienda na pag aari ng aming pamilya.
"Did I read it correctly? Welcome to Municipality of El Rosales?" tanong ni Leah sa akin na may pagtataka. Napatango lang ako.
"Ate, kapag ba sinabi mo na bayan n'yo, are you saying that the whole town is belong sa pamilya n'yo?" tanong naman ni Rosalia. Napatango ulit ako sa kanya.
" You mean to say, ate. Sa inyo ang bayan na ito?" Hindi makapaniwala na sabi Leah. Hindi
