17
เสื้อผ้าถูกถอดออกไปหมดเหลือแต่เนื้อตัวล่อนจ้อน นพดนัยจ้องมองเรือนร่างอวบอัดขาวผ่องเป็นยองใยอย่างละลานใจ ใบหน้าเรียวรูปไข่มีเครื่องหน้าที่เหมาะเจาะลงตัว โครงคิ้ว ดวงตาเรียวงาม แพขนตาไม่หนามากแต่พองาม จมูกเล็กๆ รับด้วยปากอิ่มสีชมพู เขากวาดตามาที่คอระหงขาว มันเล็กบอบบางแต่เขาชอบซุกไซ้ แอ่งไหปลาร้าที่มีชีพจรอุ่นๆ เต้นเบาๆ นั่นก็ด้วย สองเต้าขาวอวบ ตรงกลางป้านวงสีชมพูเรื่อมีเม็ดทับทิมสีชมพูเข้มประดับไว้ทั้งสองข้าง ความผุดผ่องขาวใสของเต้านมคู่นั้นมันขาวจนมองเห็นเส้นเลือดจางๆ กระจายอยู่ มันอวบสวย ตอนนี้ก็กระเพื่อมเบาๆ เวลาที่เขามองจ้อง นึกถึงตอนฟัดเฟ้น บีบเคล้นอย่างมันมือ ดูดเลียอย่างมันปาก แค่คิดใจเขาก็สั่น ตาคมไล่ผ่านแผ่นท้องเรียบ แอ่งสะดือตื้นๆ ที่เคยได้สำรวจ ลงมาที่แผ่นท้องเรียบ และตรงนั้น เนินสาวแสนสวยที่ปกคลุมด้วยพุ่มพงขนสีดำแสนนุ่ม ใต้ความโหนกนูน กลีบดอกสวาทอัดแน่นประกบกัน โอบอุ้มซุกซ่อ
