คนในความลับ [คีรีxตัวเล็ก]

“แม่งเอ้ย!” ริมฝีปากหนาสั่นระริกด้วยความโกรธสุดขีดเขามองภาพตรงหน้าอย่างยากลำบากและถ้าเขาไม่หนีไปตอนนี้มีหวังตัวเองต้องตกเป็นเหยื่อของผู้ชายโรคจิตคนนั้นแน่ๆ “คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ?” สายตาคมมองร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาถามเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นเพื่อจะจ้องมองอีกฝ่ายแต่ภาพตรงหน้าก็สั่นไหวเกินไปที่จะมองได้ “ไม่สบายรึเปล่า..คุณดูอาการไม่ดีมากๆ เลย” อีกฝ่ายยังคงเอ่ยถามย้ำในขณะที่ร่างสูงหอบหายใจถี่พร้อมกับร่างกายที่ร้อนผ่าวจนทั้งตัวกลายเป็นสีแดงระเรื่อส่วนอีกฝ่ายเธอเพียงเห็นท่าทางผิดปกติของเขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้จึงรีบเดินมาดูเผื่อว่าเขาต้องการความช่วยเหลือเธอจ้องไปที่ใบหน้าหล่อของเขาก่อนจะเบิกตาโตด้วยความตกใจเล็กน้อยเพราะเธอเองก็รู้จักผู้ชายคนนี้อยู่เหมือนกัน “คุณคีรีคุณ..!” มือบางจับไปที่แขนของคนตัวสูงเพื่อจะช่วยประคองด้วยความหวังดีแต่ทว่าเพียงเสี้ยววิตัวของเธอก็ถูกเขาพลักออกอย่างแรงจนล้มหงายไปกองกับพื้น “ถอยไป!” “อ๊ะ!..” ใบหน้าหล่อหันไปมองร่างบางที่ล้มตึงจากการพลักของเขาแม้จะอยากขอโทษและบอกว่าไม่ได้ตั้งใจแต่ตอนนี้มันไม่มีเวลาแล้วเพราะยิ่งปล่อยไว้ฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ที่โดนแอบใส่ลงในน้ำก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเป็นเท่าตัว “แฮ่ก..แฮ่ก..” ร่างสูงพาตัวเองออกมาจากพื้นที่จัดงานได้สำเร็จช่วงล่างของเขาพองโตจนปวดหนึบไม่เคยคิดเลยว่าคำเตือนบ้าๆ ของผู้จัดการที่เขาเคยบอกว่ามันไร้สาระในตอนนั้นมันจะกลายเป็นจริง “ตั้งสติไว้ไอคีรี..” ร่างสูงเอ่ยบอกกับตัวเองเขาจะพลาดแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด “คีรีจ้ะคีรี..คีรีของเจ๊อยู่ไหนน้าา~” ดวงตาคมเบิกโตด้วยความหวาดกลัวเสียงคุ้นหูที่เหมือนมาจากนรกทำเอาเขาตัวสั่นทั้งๆ ที่อยากจะรีบโบกแท็กซี่หนีไปไกลๆ แต่ตอนนี้เขาต้องหลบผู้ชายคนนั้นก่อนแล้ว “คุณคีรีคุณลืมว้ายย!!” “เงียบ” มือหนาปิดปากอีกฝ่ายทันทีด้วยความตกใจก็ใครใช้ให้เธอคนนี้ตะโกนเรียกชื่อของเขากันเจ้าตัวเลยทำอะไรไม่ได้นอกจากจะดึงคนตัวเล็กมายืนแอบหลังเสาด้วยแบบนี้ “อ้ายอัยอั่ยออก” (หายใจไม่ออก) มือบางตีเข้าที่มือของคีรีเบาๆ เป็นการย้ำเพราะไม่รู้ว่ามือของเขาใหญ่หรือใบหน้าของเธอเล็กมันถึงได้ปิดไปยันจมูกเธอแบบนี้ “เงียบๆ ก่อน” เขาตอบกลับแต่ก็ผ่อนแรงที่ปิดจมูกของเธอออกเล็กน้อย “โอ้ยหายไปไหนเนี่ย!..นึกว่าวันนี้จะได้จับกินซะแล้ว” คีรีจ้องมองชายร่างบางที่พยายามมองหาเขาพร้อมกับระบายความเสียดายออกมาสายตาของเขาแข็งกร้าวขึ้นถ้าเขาผ่านวันนี้ไปได้เขาจะต้องย้อนไปคิดบัญชีกับผู้ชายคนนั้นที่หวังทำไม่ดีไม่ร้ายกับเขาอย่างแน่นอน “อุนอีอี” (คุณคีรี) “เงียบก่อนเถอะขอร้อง” เขาเอ่ยขึ้นด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อยตามเขามายังไม่พอยังจะพูดมากอีกถ้าโดนจับได้ขึ้นมาเขาจะเก็บไปคิดบัญชีกับเธอจอมจุ้นคนนี้ด้วยเหมือนกัน ดวงตาสวยจ้องมองชายคนนั้นด้วยความไม่เข้าใจแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่มันผิดแปลกทั้งเสียงลมหายใจของคนตัวสูงรวมถึงด้านล่างของเขาที่มันกำลังชนกับก้นของเธออยู่พอจะบอกให้เขารู้ก็ดันโดนดุกลับมาเสียอย่างนั้น “เห้อแม่ง..” คีรีเอ่ยสถบออกมาด้วยความโล่งใจที่ในที่สุดผู้ชายคนนั้นก็ยอมแพ้ในการหาตัวเขาและเดินกลับไป “คุณคีรี!” เจ้าของชื่อสะดุ้งตกใจเมื่อร่างบางจู่ๆ ก็โพล่งชื่อของเขาออกมาดวงตาคมจ้องมองใบหน้าเล็กน่ารักเหมือนกะรอกตัวน้อยด้วยความสงสัย “คุณอยากได้ความช่วยเหลือจากฉันรึเปล่าคะ^^” เขากระพริบตาถี่ๆ มองอีกฝ่ายที่พูดออกมาด้วยดวงตาเป็นประกาย “ไม่” เขาตอบกลับสั้นๆ ก่อนจะมองหาทางหนีที่ไม่สะดุดตาเมื่อกี้คงเพราะว่าเขาทั้งตกใจและตื่นกลัวอาการร้อนวูบวาบมันเลยหายไปชั่วขณะแต่ตอนนี้อาการเหล่านั้นมันเริ่มกลับมาอีกแล้วและเขาก็ต้องรีบหนีให้เร็วที่สุดเพราะกลิ่นหอมๆ และร่างกายนุ่มนิ่มที่พึ่งสัมผัสไปมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของเขาจนแทบจะระเบิดออกมา “เดี๋ยวค่ะ!” “ห่าเอ้ย!ปล่อยสักทีได้ไหมวะแม่ง!” คนตัวเล็กชะงักไปทันทีกับอารมณ์โกรธของอีกฝ่ายที่พุ่งออกมา “คะคือ..ฉันจะบอกว่าถ้าออกไปทางนั้นคนจะเยอะแต่ถ้าออกไปทางนี้..” นิ้วบางชี้ไปทางอีกฝั่งที่เป็นทางสำหรับพนักงานใบหน้าหล่อมองคนตรงหน้าด้วยความหัวเสียแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เลือกที่จะเดินไปตามทางที่อีกฝ่ายบอกและไม่รู้ด้วยว่าทำไมเขาถึงเชื่อมันง่ายๆ แบบนี้ “อย่าตามมา” คีรีหันกลับไปบอกคนตัวเล็กที่เดินตามเขามาแม้อีกฝ่ายจะมีท่าทางกลัวเขาแต่ก็ยังจะเดินตามเขามาอยู่ดีซึ่งเขาไม่เข้าใจมันเลยสักนิด “อะเอ่อ..ฉันแค่เป็นห่วงกลัวคุณเป็นอะไรไป..” ร่างบางเอ่ยบอกเสียงสั่นมองดูคนตัวสูงที่หอบหายใจหนักกว่าเดิมเป็นเท่าตัว “จิ๊แม่ง!..เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร!” ดวงตาสวยเบิกโตเมื่ออีกฝ่ายปรี่เข้ามาหาเธอด้วยใบหน้าโกรธจัด “ค่ะ” “แล้วรู้รึเปล่าว่าตอนนี้ฉันเป็นอะไร?” คำถามของร่างสูงทำเอาคนตัวเล็กเอียงคออย่างคิดพิจารณา “มะ..ไม่สบาย?” “เหอะ” คีรีเค้นหัวเราะออกมามองคนตัวเล็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยสักนิดถ้าหากเขาคุมสติไม่อยู่แล้วคว้าเธอไปข่มขื่นที่ไหนสักที่มันจะเป็นยังไง “อย่าตามมาถ้าไม่อยากเสียใจ” คีรีเอ่ยบอกด้วยสีหน้าจริงจังเพราะตอนนี้เขาเริ่มไม่ไหวกับอาการที่เป็นอยู่แล้วและต้องหาทางปลดปล่อยให้ได้สักน้ำก็ยังดีเพื่ออาการที่มีจะทุเลาลงบ้าง “แต่ว่าคุณไม่สบายนะคะ!” คนตัวเล็กยังคงดึงดันที่จะช่วยเธอรู้ว่าเขาคือดาราชื่อดังแล้วแบบนี้เธอจะปล่อยให้อีกฝ่ายที่ไม่สบายไปไหนมาไหนคนเดียวได้อย่างไรกันในเมื่อละครที่เขาถ่ายทำอยู่มันยังไม่จบ! “นี่จะไม่ฟังที่ฉันพูดเลยใช่ไหม?” “อ๊ะ!” ร่างบางร้องออกมาเบาๆ เมื่อมือหนาสอดเข้ามากอบกุมใบหน้าของเธอและรับรู้ได้ถึงความอุ่นร้อนที่แผ่ออกมาคีรีจ้องมองใบหน้าอีกฝ่ายที่เหมือนสัตว์ตัวเล็กดวงตาสวยสองชั้นใบหน้ารูปไข่จมูกเล็กๆ ที่โด่งเชิดตรงปลายแก้มป่องๆ ที่เหมือนอมอาหารเอาไว้ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อที่ล่อตาล่อใจเขา “แฮ่ก..แฮ่ก” เธอเบิกตาโตอีกครั้งเมื่อคีรีฝุบใบหน้าเข้ามาที่ซอกคอของเธอลมหายใจอุ่นร้อนที่รดต้นคอทำเอาร่างกายเธอขนลุกซู่ “หอม” “อื้ออ!” มือบางกำกันแน่นดวงตาเบิกโตยามที่ริมฝีปากร้อนๆ ของคีรีสัมผัสเข้าที่ต้นคอของเธอ “คะคุณคีรี..มัน..” มือบางพยายามพลักอีกฝ่ายให้ถอยออกแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อคีรียังคงไล้ริมฝีปากไปทั่วลำคอของเธอและตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยแล้ว “ผะผู้ชายคนนั้น?” ร่างบางมองชายที่อยู่ตรงหน้าเหมือนอีกฝ่ายกำลังมองมาที่เธอและเธอจำได้ว่าผู้ชายคนนั้นคือคนเดียวกันกับที่ร่างสูงตั้งใจแอบ “คุณคีรีเดี๋ยวก่อนค่ะเราต้องไปแล้ว” “ไปไหน?” ใบหน้าหล่อเอ่ยถามก่อนจะก้มลงไปสูดดมความหอมของคนตัวเล็กอีกครั้ง “ไม่ได้ทันแล้วรีบตามมาเร็วค่ะ!” คีรีมองร่างบางด้วยความตกใจที่จู่ๆ อีกฝ่ายก็จับมือเขาก่อนจะพาวิ่งไปไหนก็ไม่รู้และเขาก็ดันปล่อยตัวปล่อยใจวิ่งตามเธอไปเสียอย่างนั้น อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ