แม่ของติณห์มองหน้าทุกคนทันที ในขณะที่ลิลินมองไปที่ติณห์ตอนนี้ ที่กำลังค้ำมือสองข้างลงบนโต๊ะทำงานและก้มหน้าลง
ซึ่งนั่นมันทำลิลินจับจุดคนเสียอาการได้ ติณห์ไม่ตกใจที่หมอณภัทรเรียกปลายฝนแบบนี้
แสดงว่าเขารู้อยู่แก่ใจ แต่ก็ยังทำ และที่สำคัญเขาตั้งใจใช่ไหม?
“นี่มันเรื่องอะไรกันติณห์ ทำไมทำกับหนูลิลินแบบนี้ ติณห์ต้องรับผิดชอบน้องนะ! ที่กลับไปกลับมาว่าจะไม่แต่งงาน มันไม่ได้แล้วนะติณห์!”
ผู้ใหญ่เพียงคนเดียวที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นยืนกรานกับลูกชายเสียงแข็ง
ซึ่งนั่นมันทำให้ติณห์จนมุมโดยแท้ เขาเงยขึ้นมองหน้าลิลิน ที่จ้องเขาอย่างไม่พอใจทันที
“มองเลขาหนูลินทำไม แล้วปล่อยให้น้องนั่งแบบนั้นได้ไง! ติณห์เป็นคนนิสัยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทะเลาะกันทำไมไม่คุยกันดี ๆ ลูก”
ติณห์ไม่สนใจแม่ แต่ลอบยิ้มที่มุมปาก เหลือบมองทั้งปลายฝนและลิลินทีละคน ๆ ด้วยความรู้สึกหมั่นไส้หมอณภัทร ที่ทำตัวเป็นพระเอกอยู่ข้าง ๆ ท
