CALLING | MOM
“แม่ครับ ผมจะแต่งงานกับลิน”
(ทำไมล่ะ ที่ลูกบอกลิลินแปลก ๆ ไป น้องโอเคแล้วงั้นเหรอ?)
“ครับ ตอนนี้ผมคิดว่าทุกอย่างกลับไปเป็นปกติแล้ว แต่ไม่แน่นะ แม่อาจจะมีสะใภ้นิสัยน่ารัก ๆ มาแทน”
(อะไรของลูกเนี่ย พูดจาให้มันรู้เรื่องหน่อยสิ จะมีแฟนอีกคนรึไง)
“ไม่ครับคนนี้แหละผมเลือกแล้ว ผมจะแต่งงานกับลินครับแม่”
(ตามใจ ขัดใจไม่ได้อยู่แล้วนี่ ไว้แม่จะโทรหาแม่หนูลิลินและหาฤกษ์ให้นะ)
“ขอบคุณครับ”
หลังจากวางสายแม่ ติณห์ก็หันไปมองปลายฝนที่อยู่ในร่างแฟนตัวเองในร้านกาแฟ ซึ่งมองยังไง ๆ ก็ไม่ใช่แฟนเขาเลย
ไม่ว่าจะท่านั่งมิดชิดหรือแววตาละห้อย ๆ ที่พยายามชะเง้อมองมาที่เขา
เธอเหมือนเด็กน้อย กำลังรอคอยพ่อแม่มารับกลับบ้านยังไงอย่างงั้นล่ะ
จนนั่นทำให้ติณห์เห็นแล้วยิ้มออกมาเบา ๆ เขาช่างสงสารยัยผีสาวนี่จริง แต่ถ้าไม่ออกไปจากร่างลิลินตอนนี้ แต่งงานไปเธอคงจะน่าสงสารอีกพันเท่า
เพราะเขาจะจัดการยัยผีสา
